The Tulip\'s Ear

isn’t it out of season      someone might say      but
just as I read

for a tulip to drop      one petal      Van Gogh’s ear      Akito Arima

I ended up flying to Amsterdam in November
there is              a man like Van Gogh’s ear there
the frozen winter is sad
“eh!       you are a little boy who came from Rotterdam so
you must be able to walk on a piece of broken ice
this is an order            walk!”          he was forced to
walk on the thin ice that covered the river like stepping-stones
by the boss of the kids of the remote country where he had been evacuated
this chubby little boy with not-so-good kinetic nerves
totters                 and hops
to the thin ice in front of him            like a flattened-out Van Gogh ear
just before he falls
he cannot go back          anymore       scared               if he falls
he will die          there is no other way but to hop forward
now       the man who will be 70 says        “it’s still the same
I jump forward              I am doing the same thing as at that time”

that one tulip petal was
a piece of thin giant ice
to the man with the ear of a poet

HET OOR VAN DE TULP

daar is het toch het seizoen niet voor?     zou je zeggen     maar ik las

Van een tulp valt één enkel bloemblad: het oor van Van Gogh     ARIMA Akito

en juist op dat moment vloog ik
in november naar Amsterdam
daar     is iemand als het oor van Van Gogh
droevig zijn bevroren winters
“hé, jochie, jij komt toch uit Rotterdam
dan kan je wel over die brokken ijs lopen
het is een bevel     loop!”
door de aanvoerder van de jongensbende op het platteland waarheen hij was geëvacueerd
werd hij gedwongen om over het dunne ijs te lopen dat als stapstenen over de rivier lag
het dikke jochie met zijn slechte coördinatie
wankelde     en vlak voor hij viel
sprong hij naar
een dun stuk ijs     dat eruit zag als het oor van Van Gogh
hij kon     niet meer terug     bang     als hij
viel was hij dood     hij kon alleen nog maar naar voren springen

nu     met zijn 70ste verjaardag in het vooruitzicht zegt de man     “nu is het net zo    naar voren
moet ik springen     ik doe hetzelfde als toen”

dat ene bloemblad van die tulp
was één dunne, gigantische ijsschots
voor de man met het oor van een dichter