The Three Cypress Trees

Transparent and frail,
like the slumber of woodcutters,
serene, foreshadowing things to come,
the morning drizzle does not conceal
these three cypresses on the slope.
Their details belie their sameness,
their radiance confirms it.
I said:
I wouldn’t dare to keep looking at them,
there is a beauty that takes away our daring,
there are times when courage fades away.
The clouds rolling high above
change the form of the cypresses.
The birds flying towards other skies
change the resonance of the cypresses.
The tiled line behind them
fixes the greenness of the cypresses
and there are trees whose only fruit is greenness.
Yesterday, in my sudden cheerfulness,
I saw their immortality.
Today, in my sudden sorrow,
I saw the axe.

DRIE CIPRESSEN

Breekbaar en ijl als een houthakkersslaapje
veilig, voorbode van wat komt
de miezerige morgen
legt geen sluier over drie cipressen op een helling
details ontkennen de gelijkheid
die schoonheid bevestigt
ik zei: ik durf niet langer te kijken
soms vervaagt de moed
soms wordt moed door schoonheid aangetast
voortdrijvende wolken
veranderen de vorm van cipressen
naar elders vliegende vogels
veranderen de stem van cipressen
de strakke daklijn erachter
versterkt het groen
sommige bomen hebben geen andere vruchten dan groen
gisteren
in mijn plotselinge vreugde
zag ik hun verheven eeuwigheid
vandaag
in mijn plotselinge droefheid
zag ik de bijl