THE WATCHER IN THE SQUARE

DE SPIEDER IN DE RUIT

Ik ontwaakte ’s nachts van schrik.
Een houtblok viel in ’t vuur.
En wat was dat?
Een kat? Een rat?
Wat het ook was, beiden haat ik.
Wat doen die beesten op dit late uur?

En wat doet die man
Aan de schaduwzijde van de ruit?
Welke kwaad heeft hij
Daar voor met mij?
Welk duister en boos plan?
Wat doet-ie daar en waar kijkt-ie naar uit?

Op de tegels valt de nacht.
Stemming heerst op de maan,
Die allerwaterigst glimlacht,
En snel wel weer zal gaan.

Maar als het lachje is vergaan
En ’t donker komt eraan,
Dan zal de spieder er nog staan.
Hij zal niet gaan.

Geliefden komen inderhaast
Langs de spieder in de ruit,
Helemaal opgaand in extase.
Haat heeft alle tijd.

Haat kent geen land,
Geen haard, geen vrouw, geen waan,
En tijd is op des haters hand,
Kil als de stemming op de maan.

Ook al rijd ik door het bos
Of trek ik bergen over,
De spieder op mijn rug laat me niet los,
De man die me betovert.

’k Loop bij de stallantaarn vol roet,
Zacht tree voor tree vooruit,
Maar zal zijn ogen zien, ontwaken aan de voet
Van de spieder in de ruit.

THE WATCHER IN THE SQUARE

I wake in the night with a start.
A log settles in the grate
And what was that?
A cat? A rat?
I hate them both with all my heart.
What business have they being up so late?

And what about that man
On the dark side of the square?
What harm has he
In mind for me?
What dark malevolent plan?
What business has he standing watching there?

The night is on the tiles.
A mood settles on the moon.
It gives the faintest of all watery smiles.
It will be gone soon.

But when the smile is gone
And darkness has its day
The watcher at my window will watch on.
He will not slip away.

The lovers hurry by
The watcher in the square.
They seem so busy in their ecstasy.
Hatred has time to spare.

Hatred knows no land,
No hearth, no wife, no brood,
And time lies heavy on the hater’s hand
And cold as the moon’s mood.

Though I take the forest track
Or ride the mountain trail
I’ll never shake the watcher off my back,
The wizard off my tail.

In the stable lantern’s soot,
In the soft step on the stair,
I shall glimpse the eye, I shall waken to the foot
Of the watcher in the square.