I loved you with the same feeling

I loved you with the same feeling
I had for the universe, for childhood,
A feeling which quivered in me for years,
And then vanished together with you.

Every possible peace I experience,
So that I haven’t lost my footing.
I loved you with the same torment,
As the rising sun felt loving mother earth.

But what shall I do? You have shut
Every door to stop me getting in, and
Doubt niggled at you like a thousand husbands
In the unmade untidy bed of your dreams.

But one day God will enter the house
In the blue Crucifixion shirts of the evenings,
You’ll have no-one by your side, and
Against your will you’ll fall in love with me.

Astounded, I shall spread my arms out wide,
And when you greet me somewhere,
I shall yell, as white boats yell,
When at sea they come to be anchored by the shore.

Ik had je lief met hetzelfde gevoel

Ik had je lief met hetzelfde gevoel
zoals ik van de wereld, de kindertijd hou
die weliswaar verbleekten in het gewoel
van de jaren en later verdwenen samen met jou.

Alle vrede ging aan me voorbij,
maar ik struikelde niet, noch ontaardde,
want ik had je lief zoals in mei
de morgenzon de aarde.

Maar helaas, voor mij bleven alle deuren gesloten,
je liet me niet binnen en aan je bed
van rusteloze dromen met duizend echtgenoten
knaagde mijn achterdocht als een fret.

Op een keer zal God het huis binnenlopen,
in een kleed gehuld, nachtblauw,
niemand zal aan je zijde liggen en verloren
zul je zeggen dat je van me houdt.

Ontzet zal ook ik mijn armen spreiden
en als je me dan tegemoet zal roeien,
zullen de witte schepen in mij
hun anker lichten en loeien.