Shota Iatashvili

In 1990 publiceerde de Georgische dichter Sjota Iatasjvili zijn eerste gedichten. In die tijd stond er in Georgië veel op het spel: in 1989 verklaarde het land zichzelf onafhankelijk waarna het in een maalstroom van revolutie, oorlog en chaos terechtkwam. Tegen de wankele achtergrond van gewapende vrede die een paar jaar later wortel schoot, keerden de jonge kunstenaars en schrijvers terug naar hun artistieke leven. Sjota Iatasjvili sloot zich aan bij een groep sociaal bewogen kunstenaars die hun literaire performances en alternatieve acties in 1994 bundelden onder de naam Tbilisi Performance Theatre. Vooral de Amerikaanse schrijversbeweging, de beatniks, met leden als Ginsberg en Kerouac, spraken daarbij tot de verbeelding. In die woelige tijden hadden de jonge Georgische kunstenaars oog voor wat er op straat gebeurde en kneedden ze de rauwheid van het leven zoals het is om in de vorm van performancekunst waarbij het woord een grote rol speelde. Deze lijn trekt Iatasjvili door tot vandaag: kenmerkend voor zijn poëzie zijn de aandacht voor de alledaagsheid en de eclectische stijl waarmee hij die alledaagsheid beschrijft.