Gert Vlok Nel

Op Om te lewe is onnatuurlik volgde de cd om beaufort wes se beautiful woorde te vergeet, een avondvullende show met gedichten en chansons. Met dit programma reisde Vlok Nel heel Zuid-Afrika af. Hij wordt vergeleken met Bob Dylan en zelf zegt hij een bewonderaar te zijn van Tom Waits en Bruce Springsteen.

In zijn debuut schildert Vlok Nel een nostalgisch en melancholiek portret van zijn jeugd in Beaufort-Wes, op het Zuid-Afrikaanse platteland, waar voornamelijk arme blanken wonen. Zijn vader werkte bij de spoorwegen.Vlok Nels chansons zijn uiterst beklemmend, betoverend, hypnotiserend bijna en geschreven in een onalledaags, ouderwets en toch vernieuwend Afrikaans. Antjie Krog schreef over hem: “Vlok Nels bijna stotterende, onzekere en zoekende stijl is onlosmakelijk verbonden met het arbeidersmilieu waaruit hij komt. Hij betoont zich in zijn gedichten een uiterst gevoelige waarnemer die probeert om zich met eenvoudige arbeiderstaal te verzoenen met het rauwe leven van alledag. De ik probeert de tegenstellingen in zijn leven in zijn gedichten te doorgronden.”

Gerrit Komrij nam niet minder dan acht gedichten van Vlok Nel op in zijn bloemlezing De Afrikaanse poëzie in 1000 en enige gedichten. En cineast Walter Stokman maakte een documentaire over Vlok Nel die door de VPRO werd uitgezonden. Sindsdien is Vlok Nels ster rijzende in de lage landen, waar hij een graag geziene en vooral beluisterde gast is.
Gert Vlok Nel was te gast op het 40e Poetry International Festival in 2009. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.