Mária Ferenčuhová

Haar poëzie wordt gekenmerkt door een cinematografische aanpak. Ze toont zich een scherp observator en plaatst beelden, ‘shots’, bewust naast of tegenover elkaar. In 2003 debuteerde Ferenčuhová met Skryté titulky (Hidden Subtitles) waarin talloze sporen van haar studie filmtheorie en gespecialiseerde leeservaringen te vinden zijn. Vijf jaar later verscheen haar tweede bundel Princíp neistoty (The Uncertainty Principle) die handelt over het moederschap en waarin het menselijke lichaam – een belangrijk motief in haar poëzie – centraal staat. Ferenčuhová schuwt echter een stereotype, vrouwelijke benadering. Ohrozený druh (Jeopardised Species), verschenen in 2013, handelt over de bedreigde natuur. In haar recentste bundel Imunita (2016) gebruikt ze medische taal om de medemens en de samenleving te doorgronden. Ferenčuhová is een graag gezien gaste op internationale poëziepodia.
 
Voor Ferenčuhová is poëzie als een dagboek. Ze noteert haar reizen, haar zwangerschap en, in de bundel Bedreigde soorten, ook haar moederschap. Dit verbreedt het oorspronkelijke enkelvoudige thema tot overwegingen van zichzelf en haar zoon. Deze vorm van beschrijving bereikt een nieuw niveau van specificiteit en concentratie, en geeft aan het subject de mogelijkheid te vervagen. Ferenčuhová’s ‘verdovende precisie’ (Derek Rebro) wordt, met steeds een nieuwe intensiteit, vergezeld door haar kenmerkende nauwkeurigheid van beschrijven en een emotionele afstandelijkheid.
Soms verrast Ferenčuhová de lezer met een vleugje nihilisme en regelmatig roept zij beelden op die de neergang van de beschaving weergeven. Bibliografie
 
Poëzie
Skryté titulky, Drewo a srd, Bratislava, 2003
Princíp neistoty, ARS POETICA, Bratislava, 2008
Márnivé bubliny, ARS POETICA, Bratislava, 2010
Ohrozený druh, ARS POETICA, Bratislava, 2010
Imunita, Skalná ruža, Kordíky, 2016