Bakhyt Kenzjejev

Kenzjejev studeerde scheikunde, zag zijn eerste gedichten vanaf 1972 in tijdschriften gepubliceerd en debuteerde in 1977 in de verzamelbundel De Leninheuvels, gedichten van studenten van de Moskouse Staatsuniversiteit. Begin jaren zeventig richtte hij samen met Tsvetkov, Soprovski en Gandlevski de dichtersgroep Moskouse Tijd op. Enkele titels van zijn bundels: Herfst in Amerika (1984), Sterrenschepper (1997), Ochtenddroomvrouw (2000), Onzichtbaren (2004) en Horige van kille plaatsen (2008). Kenzjejev schreef ook de romantetralogie Hoeren en tollenaars. Hij won diverse prijzen, waaronder de Anti-Booker prize 2000 voor Ochtenddroomvrouw. Kenzjejev dicht ook in het Engels, bijvoorbeeld de cyclus Angels.

Bachyt Kenzjejevs werkt geldt als ‘traditioneel’. Dat oordeel lijkt maar zeer ten dele terecht. Hij hult zich weliswaar veelal in het keurslijf van de Russische dichtschool (met de hoofdvakken Rijm en Metrum), maar naar de inhoud is Kenzjejev een vrije geest die dicht ‘about anything’, waarbij reikwijdte van de inhoud de beperkingen van de vorm verre overstijgt. In die zin is de dichter allesbehalve ‘traditioneel’ – hij is gewoon de vakman die alles maken kan. Op zijn best is Kenzjejev als ‘verhalend dichter’, als beschouwer die alle facetten van een gebeurtenis beeldend en meeslepend uit de doeken doet.

Uit een interview (2007) met Sandzjar Janysjev: “Je zit wat te niksen en opeens komt er dan een regel… Je onthoudt die. Er groeien andere regels omheen. Of je vergeet hem. Zoiets komt telkens onverwacht. En altijd is er dat complete geluksgevoel dat je dat nog meemaakt... Kunst is natuurlijk een mystieke aangelegenheid. Soms ook niet natuurlijk, als het gaat om van die kleurige romans waar de boekenstalletjes mee vol liggen. Anders dan de heersende opinie wil, is Coelho of Murakami natuurlijk helemaal geen literatuur, maar zoals Ilf en Petrov schreven, een van de honderd en een betrekkelijk eerlijke – en allesbehalve mystieke – manieren om de mensen geld uit de zak te kloppen… Toevalligheid bestaat niet. Ergens in één van mijn gedichten citeer ik Nabokov: ‘ons leven is de achterkant van een tapijt.’ Het patroon zien we niet, alleen de knopen. Maar dat patroon is er wel en het is prachtig. En we kunnen er wel naar raden.” Bibliografie

Poëzie

Iz semi knig. Nezavisimaja gazeta (Uit zeven boeken), Moskou, 2000
Stichi poslednich let (1988-1991) (Gedichten van de laatste jaren), Moskou, 1992
Snjasjtsjajasja pod oetro (Ochtenddroomvrouw), OGI, Moskou, 2000
Krepostnoi ostyvayushchikh mest (Horige van kil wordende plaatsen), Roebezj, Vladivostok, 2008
Nazvaniya net (Zonder titel), Iskander, Almaty, 2005
Nevidimye (Onzichtbaren), OGI, Moskou, 2004
Sochinitel zvezd (Sterrenschepper), Poesjkinski fond. Sint-Petersburg, 2001
Poslaniya (Berichten), Iskander, Almaty, 2006
Poslaniya (Berichten), Vremya, Moscow, 2011
Vdali mertsaet gorod Galitsj, stichotvorenija maljtsjika Teodora (In de verte gloort de stad Galitsj, gedichten van het jongetje Theodoor), ARGO-RISK, Moskou, 2006


Proza

Mladsjij brat (Jongste broer), Oktjabr, Moskou, 1992
Mytari i bloednitsy; Plato (1992); Ivan Bezoeglov (1993); Portret choedozjnika v joenosti (1995); Zoloto goblinov (2000) (Hoeren en tollenaars; Plato; Jan Hoekloos; Portret van de kunstenaar als jongeman; Het goud van gobelins)

Al deze werken te lezen en te downloaden op: www.bakhyt.narod.ru en www.pages.videotron.com/bakhyt Zie ook:  www.youtube.com.