Dichter
Jeet Thayil
Jeet Thayil
(India, 1959)
Biografie
Jeet Thayil was bijna midden op de Muvattupuzha-rivier geboren. Sindsdien heeft de stroming hem altijd in haar greep gehouden. (‘Wie onder ons zal de greep van water ontvluchten?’) De reizen die hij maakte, van Kerala naar Hong Kong naar Bombay naar New York, werden pelgrimages naar toevluchtsoorden van grote invloed, maar volgens Thayil zelf werd zijn interesse in poëzie in eerste instantie aangewakkerd door zijn ooms studeerkamer, die met recht een Beaudelaire-schrijn genoemd kon worden (‘Ik ben eindelijk over jou heen . . . jouw grote mond en wolvenhart’), waar de gepubliceerde vertalingen in Malayalam van diezelfde oom van het Frans van de flâneur de ruimte opluisterden. (‘We zien wel wat de straten begrijpen van water.’)Zijn poëzie voldoet in ieder geval aan de paradoxale noemer die ‘Goede Poëzie’ heet – wat wordt gevangen, wordt bevrijd; wat wordt afgesneden, wordt beter vastgemaakt. Thayils filamenten zijn onverzettelijk en fijn; sommige zijn in glas gehuld als het koord van een vlieger (‘Ze vochten tegen vis, geen twijfel over mogelijk’), hun hekwerk voorzien van een zwaarte die het hen mogelijk maakt om zich in het ware bed van de geest te nestelen en, door een fel en verbindend vuur omringd, katalysators verspreiden van uit elkaar lopende en weer samenkomende rivierarmen. (‘Elke zijrivier leidde naar haar, naar water.’)
Geen wonder dat zijn eerste solo-bundel gedichten Apocalypso heette – ‘onthullen’. In Thayils gedichten is onderdompelen de aard van ontmoeten – denk aan gewicht in water en de manier waarop zwemmen ons een derde dimensie van autonome beweging doet binnengaan (‘Begin met vis’). Het principe van openbaring door middel van onderdompeling is in zijn hele Collected Poems evident: we moeten ons voortdurend onderdompelen in de realiteit van ons leven (‘Verdronken trof hij zichzelf aan’) om het te kunnen redden.
‘Vergeet de zee, laat haar vervagen’, schrijft hij, en op de aangrenzende pagina, ‘Op de rivier in deze kamer en de manier waarop die terugkeert, / zweer ik je, als ik jou zou vergeten, laat alles dan doodgaan’.
© Zachary Bushnell (Translated by Anneke Voerman)
PoëzieCollected Poems. Aleph Book Company, New Delhi, 2015
These Errors Are Correct. Tranquebar Books (EastWest and Westland), New Delhi, 2008
English. Penguin, Delhi and Rattapallax Press, New York, 2004
Apocalypso. Aark Arts, London, 1997
Gemini II. Two-poet volume. Penguin-Viking, New Delhi, 1992
Fictie
Narcopolis. Faber & Faber, London; Penguin, New York and New Delhi; 2012
Redactie
The Bloodaxe Book of Contemporary Indian Poets. Bloodaxe, Northumberland, U.K, 2008
60 Indian Poets. Penguin India, New Delhi, 2008
Divided Time: India and the End of Diaspora. Routledge, 2006
Give the Sea Change and It Shall Change: 56 Indian Poets. Fulcrum, 2005
Vox2: Seven Stories. Sterling Newspapers, India, 1997
Prijzen
Sahitya Akademi Award for English 2012, for These Errors Are Correct
DSC Prize for South Asian Literature 2013, for Narcopolis
Shortlisted for the Man Booker Prize 2012, for Narcopolis
The Hindu Literary Prize 2013, for Narcopolis
Links
http://www.thehindu.com/books/literary-review/jeet-thayil-in-conversation-with-tishani-doshi/article7923967.ece
http://www.thehindu.com/books/literary-review/arundhathi-subramaniam-reviews-jeet-thayils-collected-poems/article8227574.ece
https://jjmarsh.wordpress.com/2015/09/04/interview-with-jeet-thayil/
http://newint.org/columns/finally/2012/11/01/interview-jeet-thayil/
http://scroll.in/article/769235/poetry-makes-nothing-happen-in-india-jeet-thayil
http://southasiajournal.net/1038/
http://www.dailyo.in/arts/jeet-thayil-collected-poems-poetry-foundation-robert-bolano/story/1/7563.html
http://scroll.in/article/769230/unhappiness-is-a-kind-of-yoga-five-poems-by-jeet-thayil
Gedichten
Gedichten van Jeet Thayil
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère