Gedicht
Bart Meuleman
gas music inaudible in the kitchen.
gas music inaudible in the kitchen.you’re there, more silent even
than the little bell-jar.
as for me, I’m facing a difficult homecoming.
I’d rather be standing beside a pond, eyes fixed on
a mirror so dark,
so happily pongy
that I will now start to laugh, loud and uncontrollable.
everything is so immediately different.
also the void, that so easily lures me to your railing.
© Translation: 2005, Willem Groenewegen
muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk anders.
ook het niets, dat mij zo makkelijk naar je reling lokt.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk anders.
ook het niets, dat mij zo makkelijk naar je reling lokt.
© 2004, Bart Meuleman
From: hulp
Publisher: Querido, Amsterdam
From: hulp
Publisher: Querido, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Bart Meuleman
Close
muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
muziek van gas onhoorbaar in de keuken.je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk anders.
ook het niets, dat mij zo makkelijk naar je reling lokt.
© 2004, Bart Meuleman
From: hulp
Publisher: 2004, Querido, Amsterdam
From: hulp
Publisher: 2004, Querido, Amsterdam
gas music inaudible in the kitchen.
gas music inaudible in the kitchen.you’re there, more silent even
than the little bell-jar.
as for me, I’m facing a difficult homecoming.
I’d rather be standing beside a pond, eyes fixed on
a mirror so dark,
so happily pongy
that I will now start to laugh, loud and uncontrollable.
everything is so immediately different.
also the void, that so easily lures me to your railing.
© 2005, Willem Groenewegen
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère