TIME AND EXPERTISE

At the communal buffet following
the country’s biggest poetry festival
there was a table where all of the older poets
were drinking kopstootjes together
Judith Herzberg, Antjie Krog and Charles Bernstein
a little glass of jenever in front of each of them

On my side of the room with all the younger poets
incredible plans were being made
A transcontinental lecture series
about which we would be in touch via email
and I thought, O, what I would give
to one day sit at that table over there with the older poets

In some lifestyle magazine they’ll ask me
as they ask all women of a certain age
are you worried about getting old?
And I would say, are you crazy
decay means progress to me
Not as in ripening, which implies a period
of prolonged waiting until you can
do what you were always meant to do, but rather as an indication 
that you’ve been doing that very thing all along – living
that is, and given the correlation
between time and expertise
you’ve been getting ever better at it 
Now, for example, you simply know
which people are the ones
worth spending an entire evening with

The people who believe so strongly in the power of art
that they hang forbidden posters in rain-soaked alleyways
The people who care so much about poetry
that they make sure poets get to drink for free
Because as long as there are drinking, dancing poets
as well as poets who retreat to their hotel rooms
the second the applause begins
it is worth getting old

It could be that I’m remembering it wrong
and we were all on the orange juice that day
but nonetheless, this holds:

Political art across the town squares of Europe
A glass of something strong for those who need it

TIJD EN EXPERTISE

TIJD EN EXPERTISE

Op ’s lands grootste poëziefestival
bij het gezamenlijk buffet achteraf
was er een tafel waaraan de oudere dichters
gezamenlijk kopstootjes dronken
Judith Herzberg, Antjie Krog en Charles Bernstein
met een glaasje jenever voor zich

Aan mijn kant van de zaal (de jonge dichters)
werden er de grootste plannen gemaakt
Een transcontinentale lezingenreeks
waarover we nog e-mailcontact zouden hebben
Ik dacht O, wat ik er voor zou geven
om ooit aan de tafel met oude dichters te zitten

Ergens in een lifestyle magazine zullen ze me vragen
zoals ze vrouwen die een bepaalde leeftijd bereiken vragen
vind je het erg om oud te worden?
En ik zal zeggen, ben je gek 
verval is voor mij vooruitgang
Niet als rijpen, wat wachten impliceert 
(tot je gaat doen waarvoor je gemaakt bent), 
maar een teken dat: je al heel lang doet 
waar je voor gemaakt bent, namelijk leven
en gezien de correlatie 
tussen tijd en expertise
word je daar steeds beter in
Eindelijk begrijp je bijvoorbeeld
welke mensen het waard zijn
een avond mee door te brengen

Mensen die zo geloven in de kracht van kunst  
dat ze verboden affiches in verregende stegen hangen
Mensen die de poëzie zo’n warm hart toedragen
dat ze dichters kosteloos laten drinken
Want zolang er drinkende dichters en dansende dichters zijn
en dichters die zich zodra het applaus klinkt
terugtrekken op hun hotelkamer 
is het de moeite waard om oud te worden

En misschien heb ik het verkeerd onthouden
zaten we allemaal aan de jus d’orange die dag
Waar het onder die streep om gaat:

Protestkunst op de pleinen van Europa
Een glaasje gin voor wie het kan gebruiken