Poetry International Poetry International
Gedicht

Asmaa Azaizeh

LULLABY

I am tired of assimilating things to other things,
I hardly see things as they are, as it is.

The Jasmine flower in my garden too, is tired,
someone said she looked like a cotton field. 
So, she stretched her limbs, tearing her fibers.

I used to compare death, 
to a dreaded darkness we lost our keys in, 
to a dream we can’t awake from, 
to the hollow of an idol we debase ourselves to…
Until the day my father
hit the floor and died.
Then, death became death, 
just death. 

I am innocent of similes.
I compared myself to an ear of wheat and got trapped in it, 
Darwin has since been staring at his table. 

I am innocent of poetry. 
These are just lullabies I write to help me sleep. 
These are just spells I write and fold,
to help me write again.

SLAAPLIEDJE

Ik word moe van dingen met elkaar vergelijken 
ik kan de dingen amper zien voor wat ze zijn

De jasmijn in mijn tuin is ook moe
een voorbijganger zei dat het een katoenveld leek
de jasmijn strekte haar ledematen tot haar ranken scheurden

Ik vergeleek de dood 
met een diepe duisternis waarin we onze sleutels verloren
met een droom waar we niet uit ontwaken
met het holle binnenste van een beeld waar we voor kruipen
totdat mijn vader ineenstortte en stierf
toen werd de dood
gewoon dood

Ik maak me niet schuldig aan vergelijkingen
ik vergeleek mezelf met een strohalm en ik hechtte me eraan
sindsdien staart Darwin naar zijn bureau

Ik maak me niet schuldig aan poëzie
dit zijn slaapliedjes die ik schrijf om te slapen
dit zijn talismannen
die ik vouw om weer te kunnen schrijven.

تهليلة

تعبتُ وأنا أشبّه أشياءً بأشياء
فأنا بالكاد أرى الأشياء كما هي

الفلّة في حديقتي تعبت هي الأخرى
أحدهم مرّ وقال إنّها مثل حقلٍ من القطن
فراحتْ تمدّ ذراعيها وقوائمها حتّى تمزّقت أليافها

كنتُ أشبّه الموت
بظلمةٍ سخماءَ أضعنا فيها مفتاح الباب
بحلمٍ لا يقظة منه
بجوف صنمٍ نتذلّل إليه
إلى أن ارتطم أبي بالأرض ومات
فصار الموت موتًا
موتًا فقط

أنا بريئةٌ من التشبيه 
شبّهتُ نفسي بسنبلةٍ وعلقتُ فيها
فظلّ داروين، منذها، صافنًا في طاولته

أنا بريئةٌ من الشِّعر
هذه تهليلاتٌ أكتبها لأنام
هذه أَحْجِبَةٌ 
أطويها لأعاود الكتابة

Close

SLAAPLIEDJE

Ik word moe van dingen met elkaar vergelijken 
ik kan de dingen amper zien voor wat ze zijn

De jasmijn in mijn tuin is ook moe
een voorbijganger zei dat het een katoenveld leek
de jasmijn strekte haar ledematen tot haar ranken scheurden

Ik vergeleek de dood 
met een diepe duisternis waarin we onze sleutels verloren
met een droom waar we niet uit ontwaken
met het holle binnenste van een beeld waar we voor kruipen
totdat mijn vader ineenstortte en stierf
toen werd de dood
gewoon dood

Ik maak me niet schuldig aan vergelijkingen
ik vergeleek mezelf met een strohalm en ik hechtte me eraan
sindsdien staart Darwin naar zijn bureau

Ik maak me niet schuldig aan poëzie
dit zijn slaapliedjes die ik schrijf om te slapen
dit zijn talismannen
die ik vouw om weer te kunnen schrijven.

LULLABY

I am tired of assimilating things to other things,
I hardly see things as they are, as it is.

The Jasmine flower in my garden too, is tired,
someone said she looked like a cotton field. 
So, she stretched her limbs, tearing her fibers.

I used to compare death, 
to a dreaded darkness we lost our keys in, 
to a dream we can’t awake from, 
to the hollow of an idol we debase ourselves to…
Until the day my father
hit the floor and died.
Then, death became death, 
just death. 

I am innocent of similes.
I compared myself to an ear of wheat and got trapped in it, 
Darwin has since been staring at his table. 

I am innocent of poetry. 
These are just lullabies I write to help me sleep. 
These are just spells I write and fold,
to help me write again.

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère