VIRUS (3)

3

He stands on the ladder, is painting
the house. Does not fall. Hand following eye which is fixed on 

the house that bears him. The wood rots, he scrapes fibres off,
kills mould, fills holes in, levels; he’s painting, he nurses 

the house. Should it sag, he’ll shore it from top to toe, should it leak
will plug each wound with skin and hair. Let storm, let tremor fear peril 

falling come our way, he’ll stand there on the ladder, hold
the sky up, sand light smooth, tape off time and whistle through his teeth be- 

hold I make all things new chip by strut forever and ever, he’ll
stand, look through the window, raise a hand, laugh. He is 

painting the house.

VIRUS (3)

VIRUS (3)

3

Hij staat op de ladder, hij schildert
het huis. Hij valt niet. Zijn hand volgt zijn oog dat zich hecht aan 

het huis dat hem draagt. Het hout rot, hij schraapt vezels weg,
doodt schimmel, vult gaten, effent; hij schildert, hij hoedt 

het huis. Verzakt het hij stut het een lichaam lang, lekt het hij stopt
met huid en haar elke wond. Laat storm, laat schudding angst nood 

omval over ons komen, hij staat op de ladder, hij houdt
hemel omhoog schuurt licht op plakt tijd af fluit tussentands zie 

ik maak alles nieuw spaan voor spant tot in eeuwigheid, hij
staat daar, kijkt door het raam, steekt een hand op, lacht. Hij 

schildert het huis.