KST

It cannot have a form and does
not have one. It

intends always to
be like that but does not know

how. Nobody
sees it just as it is. But 

sometimes in crowded rooms it seems
to stop  and recognise you, come 

towards you. Give. Say nothing,
motion in the opposite direction 

like shooing a strange cat)
and it is gone.

KST

KST

Het kan geen vorm hebben en het
heeft er geen. Het 

neemt zich voor altijd
zo te zijn maar het weet niet 

hoe. Er is niemand
die het ziet zoals het is. Maar 

soms in volle kamers lijkt het stil
te staan en je te kennen, op je 

toe te komen. Geef. Zeg niks,
maak een beweging in tegengestelde richting 

(zoals je een vreemde kat wegjaagt)
en het verdwijnt.