NOS TATA

if I am your likeness grant me
the calm to accept what I cannot accept
and I will grant you forgiveness.
pling when steam comes from my ears
plong when I walk home along the dark blue streets.
daily life is a mousetrap – am I the chunk of cheese?
first lesson: I am that chunk of cheese rhymes in Dutch with bait – kaas, aas.
my fate doesn’t belong to me but to a hardboiled language
with a surplus of synonyms.
take the difference between *atchoo* pagans and unbelievers.
divided into black and white and brown and yellow etcetera.
a classifying system that doesn’t hush me like a lullaby!
even though I can find the door
to my earliest coordinates by touch
if I can turn green I’m not a sign of progress – second lesson.
just as slavery didn’t lead to the end of slavery
but to a group of ancestors escaping
the tangle of plantations each night anew.
there’s no way I can make myself smaller than my size
but I want to hide in a corner.
me and my futile revolutions.
must I be good?
that takes time.
you can promise me anything in folly.
land.
money.
work.
a house.
blood ties.
but can you see me?
can you explain me?
or am I not speaking to you and can you not understand me?
because my words don’t matter?
because because because I speak ill of you sometimes
and not without reason?

NOS TATA

NOS TATA

ben ik uw evenbeeld schenk mij
de kalmte te aanvaarden wat ik niet aanvaarden kan
dan schenk ik u vergeving.
pling als de stoom uit mijn oren komt
plong als ik naar huis loop door de donkerblauwe straten.
het dagelijkse leven is een muizenval – ben ik het blokje kaas?
eerste les ik ben dat blokje kaas rijmt in het nederlands op aas.
mijn lot is niet van mij maar van een hardgekookte taal
met een surplus aan synoniemen.
neem het verschil tussen *hatsjie* heidenen en ongelovigen.
verdeeld in zwart en wit en bruin en geel et cetera.
een rubricering die mij niet geruststelt als een slaapliedje!
ook al weet ik op de tast de deur te vinden
naar mijn allervroegste coördinaten
als ik groen kan uitslaan ben ik geen vooruitgang – tweede les.
zoals de slavernij niet leidde tot het einde van de slavernij
maar tot een groepje voorouders dat elke nacht opnieuw
de wirwar van plantages blijft ontvluchten.
ik kan mij haast niet kleiner maken dan mijn omvang
maar ik wil mij in een hoekje stoppen.
mij plus mijn futiele revoluties.
moet ik goed zijn?
dat kost tijd.
van gekkigheid kunt u mij alles beloven.
land.
geld.
werk.
een huis.
een bloedband.
maar kunt u mij zien?
kunt u mij verklaren?
of spreek ik u niet aan en kunt u mij ook niet verstaan?
omdat mijn woord er niet toe doet?
omdat omdat omdat ik slecht over u spreek soms
en niet zonder reden?