Gedicht
Dean Bowen
FELIX
the patriarch is sitting at the head againthe rum on the table is caramel-coloured sedation/ conciliation
or the churning waters of the Demerara river
& today I’m not drowning
I’m launching a new name
a non-conformist self-chastisement
= discipline (is)
minor work; the radicality of a gentle stagnating into a constant state of migration
he says: “we all need a place.”
I say: “It’s not inside of me.”
the memory of him is a void in an autobiographical revision
a colonial orgasm
& maybe this is dying:
– the difference between an inhabited & occupied body
–
– a vacant space
& today we seal up his voice
this is a method for asymmetrical emancipation
to fill in the hollow in his nature with an altruistic ritual
I drip oil onto his earth/soil to cleanse him
scatter the ashes of something red, something white & something blue around his feet
to suppress his hubris
& today he is fallible
reformulation of an inherited fragility
an asemic dialect
& today I am home
& today I sit at the head
& today we all drink
© Translation: 2019, Michele Hutchison
FELIX
FELIX
de patriarch zit aan het hoofd, alweerde rum op tafel is karamelkleurige verdoving/verzoening
of het kolkend water uit de Demerara-rivier
& vandaag verdrink ik niet
ik lanceer een nieuwe naam
een non-conformistische zelfkastijding
= discipline (is)
klein werk; de radicaliteit van een teder bevriezen in een constante staat van migratie
hij zegt: ‘we hebben allemaal een plek nodig.’
ik zeg: ‘zoek deze niet in mij.’
de herinnering aan hem is een leemte in een autobiografische revisie
een koloniaal orgasme
& misschien is dit wel sterven:
– het verschil tussen een bewoond & bezet lichaam
–
– een vacante ruimte
–
– een vacante ruimte
& vandaag dempen we zijn stem
dit is een methode voor een asymmetrische emancipatie
om de holte in zijn aard(e) te dichten met een altruïstisch ritueel
ik druppel olie in zijn bodem om hem te zuiveren
strooi de as van iets roods, iets wits & iets blauws rond zijn voeten
om zijn hoogmoed te bedwingen
& vandaag is hij feilbaar
herformulering van een overerfde broosheid
een asemische tongval
& vandaag ben ik thuis
& vandaag zit ik aan het hoofd
& vandaag drinken we allemaal
© 2019, Dean Bowen
From: Bokman
Publisher: Jurgen Maas, Amsterdam
From: Bokman
Publisher: Jurgen Maas, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Dean Bowen
Close
FELIX
de patriarch zit aan het hoofd, alweerde rum op tafel is karamelkleurige verdoving/verzoening
of het kolkend water uit de Demerara-rivier
& vandaag verdrink ik niet
ik lanceer een nieuwe naam
een non-conformistische zelfkastijding
= discipline (is)
klein werk; de radicaliteit van een teder bevriezen in een constante staat van migratie
hij zegt: ‘we hebben allemaal een plek nodig.’
ik zeg: ‘zoek deze niet in mij.’
de herinnering aan hem is een leemte in een autobiografische revisie
een koloniaal orgasme
& misschien is dit wel sterven:
– het verschil tussen een bewoond & bezet lichaam
–
– een vacante ruimte
–
– een vacante ruimte
& vandaag dempen we zijn stem
dit is een methode voor een asymmetrische emancipatie
om de holte in zijn aard(e) te dichten met een altruïstisch ritueel
ik druppel olie in zijn bodem om hem te zuiveren
strooi de as van iets roods, iets wits & iets blauws rond zijn voeten
om zijn hoogmoed te bedwingen
& vandaag is hij feilbaar
herformulering van een overerfde broosheid
een asemische tongval
& vandaag ben ik thuis
& vandaag zit ik aan het hoofd
& vandaag drinken we allemaal
© 2019, Dean Bowen
From: Bokman
Publisher: 2018, Jurgen Maas, Amsterdam
From: Bokman
Publisher: 2018, Jurgen Maas, Amsterdam
FELIX
the patriarch is sitting at the head againthe rum on the table is caramel-coloured sedation/ conciliation
or the churning waters of the Demerara river
& today I’m not drowning
I’m launching a new name
a non-conformist self-chastisement
= discipline (is)
minor work; the radicality of a gentle stagnating into a constant state of migration
he says: “we all need a place.”
I say: “It’s not inside of me.”
the memory of him is a void in an autobiographical revision
a colonial orgasm
& maybe this is dying:
– the difference between an inhabited & occupied body
–
– a vacant space
& today we seal up his voice
this is a method for asymmetrical emancipation
to fill in the hollow in his nature with an altruistic ritual
I drip oil onto his earth/soil to cleanse him
scatter the ashes of something red, something white & something blue around his feet
to suppress his hubris
& today he is fallible
reformulation of an inherited fragility
an asemic dialect
& today I am home
& today I sit at the head
& today we all drink
© 2019, Michele Hutchison
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère