Heavy, light

You can give hundreds of examples
of what weight is, but you remember
only one.

When you weigh
one hundred and twenty kilos because
you wanted to bump into someone
who would tell you: you can’t always
be this heavy.

And one more: a child
walking between his parents
and holding their hands
while they lift him up together and swing him
as they walk.

You make the light heavy,
because you’re not good at it,
and do not want to learn from others.

After that you only get asked
for things that are heavy
and you hope that in the meantime
– you can’t say how –
you will get better at lightness.

Zwaar, licht

Zwaar, licht

Je kan honderden voorbeelden geven
van wat gewicht is, maar je herinnert je
er maar één.

Wanneer je honderdtwintig
kilo weegt omdat je
tegen iemand op wilde lopen
die tegen je zegt: je kan niet altijd
zo zwaar zijn.

En dan nóg een: een kind
met elk van zijn handen
in een hand van een van zijn ouders
die hem samen optillen en laten schommelen
terwijl zij verder lopen.

Je maakt het lichte zwaar,
omdat je er niet goed in bent,
en niet van anderen wil leren.

Daarna word je enkel
om wat zwaar is gevraagd
en je hoopt dat je ondertussen
– je kan niet zeggen hoe –
beter zal worden in het lichte.