Das Boot 1

A street dead-ends in my head.
Sitting in a chair, no sooner was my body bulging
than my shoulders were hunching to the ground,

to my hands that keep up with time. I clench them into fists,
my nails deep in my palms. It doesn’t bleed.
And while that hurts, no-one can see.

A street dead-ends in my head. Like a workshy beggar
I look away from you. I am a ten-year-old boy that keeps an eye
on the slant of light. I count the vertebrae in my back.

Das Boot 1

Das Boot 1

Een straat loopt dood in mijn hoofd.
Zit ik op een stoel, puilt mijn lichaam nog niet uit
of reeds krom ik mijn schouders naar de grond,

naar mijn handen die de tijd bijhouden. Ik bal ze tot vuisten,
mijn nagels diep in mijn palmen. Het bloedt niet.
Het doet pijn maar niemand die dat ziet.

Een straat loopt dood in mijn hoofd. Als een werkschuwe bedelaar
kijk ik van u weg. Ik ben een jongen van tien die in het oog houdt
hoe het licht valt. Ik tel de wervels in mijn rug.