Gedicht
Thomas Möhlmann
You’re Not Going Anywhere
We all have to go and I’m not looking forward to it but let’s agree that you will go first and me before then you will be my bride and we’ll shiver on that rotten old rocking chair and the cat still needs to eat cats need to eat you know that we’ll get married and rock and you’re not going anywhereI’ll see to it that you eat breakfast you’ll make sure I don’t forget my pills we’ll churn the pond with all the bread we’ve saved come and rock on my lap there is nothing to think about you’re not going anywhere we’ll buy kilos of cat food the people in the supermarket will be astonished
two rocking chairs me and you a dusty carpet we need to pick up a porch somewhere don’t worry I’m keeping a list tobacco boards hammer nails dry rot forgetfulness a mild September breeze on your cheeks and cat food you’re not going anywhere without me nowhere we’ll sit here and sit and a hundred years from now we’ll still be giving each other warm fuzzy nods
the ducks are killing each other there is never enough there is nothing left shake out your plastic bags there is nothing to think about you have the rare kind of face that stays good forever we’ll go far faraway from here nowhere we’ll watch the sun come and go and sit here in our ark and nod we need to eat you know that we’ll astonish people you’re such a beautiful bride we’ll rock and rock and not go anywhere else.
Je gaat nergens heen
Je gaat nergens heen
We moeten allemaal gaan en ik zie ertegen op maar laten we afspreken dat jij eerst gaat en ik daarvoor je wordt mijn bruid en we gaan bibberen in die ouwe rotte schommelstoel en de kat moet nog eten katten moeten eten dat weet je toch we gaan trouwen en schommelen en jij gaat nergens heenik zie erop toe dat je ontbijt, jij zorgt dat ik mijn pillen niet vergeet, we gaan de vijver opschudden met al ons bewaarde brood, kom schommelen op mijn schoot er is niets om over na te denken je gaat nergens heen we kopen kilo’s kattenvoer we gaan de mensen in de supermarkt versteld doen staan
twee schommelstoelen ik en jij een stoffig tapijt we moeten ergens nog een veranda vandaan halen maak je geen zorgen ik hou een lijstje bij tabak planken hamer spijkers houtrot vergeetachtigheid een zachte septemberwind langs je wangen en kattenvoer jij gaat zonder mij nergens heen we blijven zitten en zitten en knikken elkaar over honderd jaar nog warm en wazig toe
de eenden maken elkaar af er is altijd te weinig er is niets meer over schud je plasticzakken uit er is niets om over na te denken je hebt het zeldzame soort gezicht dat oneindig goed blijft we gaan hier heel ver vandaan nergens heen we kijken de zon aan en na we blijven zitten in onze ark en knikken we moeten eten dat weet je toch we gaan de mensen versteld doen staan je bent zo’n mooie bruid we schommelen en schommelen en gaan nergens meer heen.
From: Ik was een hond
Publisher: Prometheus, Amsterdam
Publisher: Prometheus, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Thomas Möhlmann
Close
Je gaat nergens heen
We moeten allemaal gaan en ik zie ertegen op maar laten we afspreken dat jij eerst gaat en ik daarvoor je wordt mijn bruid en we gaan bibberen in die ouwe rotte schommelstoel en de kat moet nog eten katten moeten eten dat weet je toch we gaan trouwen en schommelen en jij gaat nergens heenik zie erop toe dat je ontbijt, jij zorgt dat ik mijn pillen niet vergeet, we gaan de vijver opschudden met al ons bewaarde brood, kom schommelen op mijn schoot er is niets om over na te denken je gaat nergens heen we kopen kilo’s kattenvoer we gaan de mensen in de supermarkt versteld doen staan
twee schommelstoelen ik en jij een stoffig tapijt we moeten ergens nog een veranda vandaan halen maak je geen zorgen ik hou een lijstje bij tabak planken hamer spijkers houtrot vergeetachtigheid een zachte septemberwind langs je wangen en kattenvoer jij gaat zonder mij nergens heen we blijven zitten en zitten en knikken elkaar over honderd jaar nog warm en wazig toe
de eenden maken elkaar af er is altijd te weinig er is niets meer over schud je plasticzakken uit er is niets om over na te denken je hebt het zeldzame soort gezicht dat oneindig goed blijft we gaan hier heel ver vandaan nergens heen we kijken de zon aan en na we blijven zitten in onze ark en knikken we moeten eten dat weet je toch we gaan de mensen versteld doen staan je bent zo’n mooie bruid we schommelen en schommelen en gaan nergens meer heen.
From: Ik was een hond
Publisher: 2017, Prometheus, Amsterdam
Publisher: 2017, Prometheus, Amsterdam
You’re Not Going Anywhere
We all have to go and I’m not looking forward to it but let’s agree that you will go first and me before then you will be my bride and we’ll shiver on that rotten old rocking chair and the cat still needs to eat cats need to eat you know that we’ll get married and rock and you’re not going anywhereI’ll see to it that you eat breakfast you’ll make sure I don’t forget my pills we’ll churn the pond with all the bread we’ve saved come and rock on my lap there is nothing to think about you’re not going anywhere we’ll buy kilos of cat food the people in the supermarket will be astonished
two rocking chairs me and you a dusty carpet we need to pick up a porch somewhere don’t worry I’m keeping a list tobacco boards hammer nails dry rot forgetfulness a mild September breeze on your cheeks and cat food you’re not going anywhere without me nowhere we’ll sit here and sit and a hundred years from now we’ll still be giving each other warm fuzzy nods
the ducks are killing each other there is never enough there is nothing left shake out your plastic bags there is nothing to think about you have the rare kind of face that stays good forever we’ll go far faraway from here nowhere we’ll watch the sun come and go and sit here in our ark and nod we need to eat you know that we’ll astonish people you’re such a beautiful bride we’ll rock and rock and not go anywhere else.
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère