MAD IN THE MORNING

I shout the first line of my poem
I write the first line
A carving knife stands up madly in the morning
These are my rights!

The glow of morning or a woman’s breasts are not always beautiful
Beauty is not always first
All music is a lie!
Ah! First of all, let’s close all the petals and fall down to the earth!

This morning, September 24, 1966
I wrote a letter to my dearest friend
About original sin
About the perfect crime and the method of destroying intelligence

Ah!
What a drop of water rolling on my pale pink palm!
The woman’s breasts are reflected in a coffee saucer!
Oh! I can’t fall down!
Though I ran rapidly over the edge of the sword, the world has not disappeared!

OCHTENDGEK

Ik schrijf een gedicht
ik schrijf de eerste regel
mijn beitel, ochtendgek, richt zich op:
mijn rechtvaardigheid!

Vrouwenborsten en het morgenrood hoeven niet per se mooi te wezen
schoonheid is niet noodzakelijk het voornaamste
alle muziek is een vuile leugen!
En in de eerste plaats: alle mogelijke bloemen dichtvouwen, en neervallen!

Vanochtend, 24 september 1966
heb ik een goeie vriend een brief geschreven
over de erfzonde
over de volmaakte misdaad en het afschaffen van kennis

O, wat hebben we
hier nou toch, een waterdruppel die over mijn roze handpalm rolt
borsten die zich in een koffieschoteltje spiegelen
ik kán helemaal niet neervallen
ik ben over een zwaard gesneld, maar de wereld verdwijnt niet!

朝狂って

ぼくは詩を書く
第一行目を書く
彫刻刀が、朝狂って、立ちあがる
それがぼくの正義だ

朝焼けや乳房が美しいとはかぎらない
美が第一とはかぎらない
全音楽はウソッぱちだ！
ああ　なによりも、花という、花を閉鎖して、転落することば！

一九六六年九月二十四日朝
ぼくは親しい友人に手紙を書いた
原罪について
完全犯罪と知識の絶滅法について

アア　コレワ
なんという、薄紅色の掌にころがる水滴
珈琲皿に映ル乳房ョ！
転落デキナイョー！
剣の上をツツッと走ったが、消えないぞ世界！