Gedicht
Stefan Hertmans
TRANSFIGURED NIGHT
Thinking of one thinga person does something else;
he looks up at the sky
and walks a whole life long,
of which it’s said
that all it represents
is submission to oneself.
The pebbles and the road
are answerable,
the murmuring of those
who have drawn closer,
the treacherous cry of dogs
and the high voice that falls quiet
beyond your small horizon,
you who came back
from a transfigured night,
my lightly obsessive love,
who sat opposite me and laughed
about the bloodstain on the window.
© Translation: 2017, Donald Gardner
VERKLAARDE NACHT
VERKLAARDE NACHT
Denkend aan het enedoet een mens het andere;
hij kijkt de hemel in
en wandelt zich een leeftijd
bij elkaar, waarvan men zegt
dat hij niets voorstelt dan
onderwerping aan jezelf.
Aanspreekbaar zijn
de stenen en de weg,
het ruisen van de
naderbij gekomenen,
de valse roep van honden
en de hoge stem die zwijgt
voorbij je kleine einder,
jij die terugkwam
uit een verklaarde nacht,
mijn licht bezeten liefste,
die voor me zat en lachte
om de bloedvlek op het raam.
From: De val van vrije dagen
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Stefan Hertmans
Close
VERKLAARDE NACHT
Denkend aan het enedoet een mens het andere;
hij kijkt de hemel in
en wandelt zich een leeftijd
bij elkaar, waarvan men zegt
dat hij niets voorstelt dan
onderwerping aan jezelf.
Aanspreekbaar zijn
de stenen en de weg,
het ruisen van de
naderbij gekomenen,
de valse roep van honden
en de hoge stem die zwijgt
voorbij je kleine einder,
jij die terugkwam
uit een verklaarde nacht,
mijn licht bezeten liefste,
die voor me zat en lachte
om de bloedvlek op het raam.
From: De val van vrije dagen
Publisher: 2010, De Bezige Bij, Amsterdam
Publisher: 2010, De Bezige Bij, Amsterdam
TRANSFIGURED NIGHT
Thinking of one thinga person does something else;
he looks up at the sky
and walks a whole life long,
of which it’s said
that all it represents
is submission to oneself.
The pebbles and the road
are answerable,
the murmuring of those
who have drawn closer,
the treacherous cry of dogs
and the high voice that falls quiet
beyond your small horizon,
you who came back
from a transfigured night,
my lightly obsessive love,
who sat opposite me and laughed
about the bloodstain on the window.
© 2017, Donald Gardner
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère