Nothing, nothing, nothing

If asked why your café is called the Austerlitz Café,
you say there was an Austerlitz Café in the town your wife comes from and you gave your café the same name.

And then they say, I saw a Marengo Café not far away and a Wagram Café across the road,
and you say, they are owned by good friends, I have never asked them why they gave their cafés those names.

Then they ask if Napoleon was ever here or did he have something else to do with this place,
and you say you don’t know much about Napoleon, but he was from France, wasn’t he, not from here, and he conquered half the world, but not here.

Finally they ask if you are from here yourself,
and you say, no, from a small town up the road, but that town is so small, it’s on hardly any maps.

Then you ask in return: would you like to do Napoleon, we still have the props and costumes from the last time we did him, you’re free to take them,
but maybe you’d rather start with the revolution.

Who will do Danton, who will do Robespierre, who once saw someone buy something and it seemed so difficult he couldn’t bear to watch,
and who will do Napoleon who comes in later?

You, you’re always the proudest, you do Louis the Last and every day you write nothing, nothing, nothing in your journal,
or: liberty, liberty, liberty, or: nothing, liberty, nothing.

Your wife comes in and asks, did you go hunting this morning and did you shoot liberty?
If you didn’t blow it to bits I can prepare it for dinner.


In your mind they are all ladies,
Madame Liberty, Madame Revolution, Madame Enlightenment,

and even if they’re a head smaller than you,
they walk down the street as if you
can still see them when they’re miles away.

You can see me, can’t you, why aren’t you saying anything
to me?

And the way you walk down the street? With so many
coats on top of each other
your shadow fills the street
you are walking
through.

Niets, niet, niets

Niets, niet, niets

Als je gevraagd wordt waarom je café café Austerlitz heet,
zeg je dat er een café Austerlitz was in de stad waar je vrouw vandaan
komt en jullie hebben jullie café ook zo genoemd.

En dan zeggen ze, ik zag een café Marengo, iets verderop, en een café
Wagram aan de overkant van de straat,
en je zegt, die zijn van goede vrienden, ik heb ze nooit gevraagd waarom
ze hun cafés zo genoemd hebben.

Dan vragen ze of Napoleon hier ooit geweest is of heeft hij iets anders met
hier te maken gehad,
en je zegt dat je niet veel over Napoleon weet, maar hij kwam toch uit
Frankrijk, en hij veroverde de halve wereld, maar niet hier.

Ten slotte vragen ze of je zelf van hier bent,
en je zegt, nee, van een kleine stad verderop, maar die is zo klein, die staat
op bijna geen enkele kaart.

Dan vraag je terug: wil je Napoleon doen, we hebben het decor en de
kostuums nog van de vorige keer dat we hem deden, je kunt ze zo
meenemen,
maar misschien wil je beginnen met de revolutie?

Wie doet Danton, wie doet Robespierre, die ooit iemand iets zag kopen en
het leek zo moeilijk dat hij het niet uithield langer te kijken,
en wie doet Napoleon die later binnenkomt?

Jij, die altijd de meest trotse bent, doet Lodewijk de Laatste, en je schrijft
elke dag niets, niets, niets in je dagboek,
of: vrijheid, vrijheid, vrijheid, of: niets, vrijheid, niets.

Je vrouw komt binnen en vraagt, ben je vanochtend op jacht geweest en
heb je vrijheid geschoten;
als je die niet kapot geschoten hebt kan ik die klaarmaken voor het
avondeten.
In je hoofd zijn ze allemaal dames,
mevrouw de Vrijheid, mevrouw de Revolutie, mevrouw de Verlichting,

en zelfs als ze een kop kleiner dan jij zijn
lopen ze op straat alsof je ze
van kilometers ver weg nog kunt zien.

Je ziet mij toch, waarom zeg je niets
tegen mij?

En hoe jij op straat loopt? In zoveel
jassen over elkaar
dat je schaduw de straat
vult waar je doorheen
loopt.