Gedicht
Vrouwkje Tuinman
MEDICAL MIRACLE
I don’t know exactly what my fatherdied of in the end, but he had every
disease going. Diabetes, cancer, shingles, colic.
His head was slowly eaten up from the inside.
On the outside you saw nothing but his birthmarks,
but something clogged up in his chest.
According to Freud, all those defects
have a meaning. All the more since
he complained little. Never about his illnesses.
Only about it all being the fault of others.
And there you have it: heart and prostate,
the places where the body crops up,
things best left in the dark.
Diabetes to sweeten his bitter
breath, shingles as an excuse to stop
touching him. Until eventually his skull was
empty, and my father defeated by the world.
© Translation: 2016, Vivien D. Glass
MEDISCH WONDER
MEDISCH WONDER
Ik weet niet exact waaraan mijn vaderuiteindelijk is gestorven, maar hij had
echt alles. Suiker, kanker, gordelroos, koliek.
Zijn hoofd werd vanbinnen langzaam opgegeten.
Aan de buitenkant zag je alleen die wijnvlekken
maar in zijn borstkas zat iets klem.
Aan al die defecten kun je volgens Freud
betekenis ontlenen. Helemaal omdat
hij zelden klaagde. Niet over de ziektes.
Alleen over alles dat door anderen kwam.
Daar heb je het al: het hart en de prostaat,
de plekken waar het lichaam zaken
opslaat die het daglicht niet verdragen.
De suiker als compensatie voor zijn
bittere adem, de gordelroos om hem niet langer
aan te hoeven raken. Ten slotte was de schedel
leeg en won de wereld van mijn vader.
From: Sanatorium
Publisher: Cossee, Amsterdam
Publisher: Cossee, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Vrouwkje Tuinman
Close
MEDISCH WONDER
Ik weet niet exact waaraan mijn vaderuiteindelijk is gestorven, maar hij had
echt alles. Suiker, kanker, gordelroos, koliek.
Zijn hoofd werd vanbinnen langzaam opgegeten.
Aan de buitenkant zag je alleen die wijnvlekken
maar in zijn borstkas zat iets klem.
Aan al die defecten kun je volgens Freud
betekenis ontlenen. Helemaal omdat
hij zelden klaagde. Niet over de ziektes.
Alleen over alles dat door anderen kwam.
Daar heb je het al: het hart en de prostaat,
de plekken waar het lichaam zaken
opslaat die het daglicht niet verdragen.
De suiker als compensatie voor zijn
bittere adem, de gordelroos om hem niet langer
aan te hoeven raken. Ten slotte was de schedel
leeg en won de wereld van mijn vader.
From: Sanatorium
MEDICAL MIRACLE
I don’t know exactly what my fatherdied of in the end, but he had every
disease going. Diabetes, cancer, shingles, colic.
His head was slowly eaten up from the inside.
On the outside you saw nothing but his birthmarks,
but something clogged up in his chest.
According to Freud, all those defects
have a meaning. All the more since
he complained little. Never about his illnesses.
Only about it all being the fault of others.
And there you have it: heart and prostate,
the places where the body crops up,
things best left in the dark.
Diabetes to sweeten his bitter
breath, shingles as an excuse to stop
touching him. Until eventually his skull was
empty, and my father defeated by the world.
© 2016, Vivien D. Glass
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère