Yanko González
[1999-2011]
Dear Leopold read this very, very slowly
And believe me I have no other way to say it.
If up until here you have read in a hurry
I ask that you go back and start again.
I can’t bring myself to dial your number
And burn up the little breath we have left.
I won’t be the one to arrive, I won’t be the one to leave
So I remain in the middle and empty.
Don’t rush yourself, don’t trust my brevity
Because this bleak day will end in the same bleak day
That will never stop being yet another bleak day.
My dear, today at four thirty in the morning
Our son left us. His eyes no longer showing or feeling pain.
Forgive me. I have lost a body in order to arrive
And I have lost a body in order to return.
[1999-2011]
Lieve Leopold lees dit heel, heel langzaam
En weet dat ik het niet anders kan zeggen.
Als je tot nu toe snel hebt gelezen
Vraag ik je opnieuw te beginnen.
Ik heb de moed niet je nummer te draaien
En ons laatste beetje kracht te verspelen.
Niet bij mijn aankomst, niet bij mijn vertrek
Wil ik halverwege leeg blijven steken.
Haast je niet, wantrouw mijn bondigheid
Want deze grauwe dag gaat over in dezelfde grauwe dag
Die onverstoorbaar voortvloeit in weer een grauwe dag.
Mijn lief, vanochtend vroeg om half vijf
Heeft onze zoon ons verlaten. Zijn ogen tonen en voelen geen pijn meer.
Vergeef me. Ik verloor een lichaam om te komen
En ik verloor een lichaam om terug te gaan.
[1999-2011]
Querido Leopold lee esto muy, muy despacio
Y créeme que no tengo otra forma de decirlo.
Si hasta aquí has leído de prisa
Te pido vuelvas a comenzar de nuevo.
No me atrevo a pulsar tu número
Y quemar el poco aliento que nos queda.
No seré quien arriba, no seré quien parte
Para quedar en la mitad y vacía.
No te apresures, no te fíes de mi brevedad
Porque este día pardo terminará en el mismo día pardo
Que persistirá inmutable en otro día pardo.
Querido mío, hoy a las cuatro y treinta de la madrugada
Nuestro hijo nos dejó. Sus ojos ya no muestran ni sienten dolor.
Perdóname. He perdido un cuerpo para llegar
Y he perdido un cuerpo para regresar.
Publisher: Ediciones El Kultrún ,
[1999-2011]
Lieve Leopold lees dit heel, heel langzaam
En weet dat ik het niet anders kan zeggen.
Als je tot nu toe snel hebt gelezen
Vraag ik je opnieuw te beginnen.
Ik heb de moed niet je nummer te draaien
En ons laatste beetje kracht te verspelen.
Niet bij mijn aankomst, niet bij mijn vertrek
Wil ik halverwege leeg blijven steken.
Haast je niet, wantrouw mijn bondigheid
Want deze grauwe dag gaat over in dezelfde grauwe dag
Die onverstoorbaar voortvloeit in weer een grauwe dag.
Mijn lief, vanochtend vroeg om half vijf
Heeft onze zoon ons verlaten. Zijn ogen tonen en voelen geen pijn meer.
Vergeef me. Ik verloor een lichaam om te komen
En ik verloor een lichaam om terug te gaan.
From: De Elabuga
[1999-2011]
Dear Leopold read this very, very slowly
And believe me I have no other way to say it.
If up until here you have read in a hurry
I ask that you go back and start again.
I can’t bring myself to dial your number
And burn up the little breath we have left.
I won’t be the one to arrive, I won’t be the one to leave
So I remain in the middle and empty.
Don’t rush yourself, don’t trust my brevity
Because this bleak day will end in the same bleak day
That will never stop being yet another bleak day.
My dear, today at four thirty in the morning
Our son left us. His eyes no longer showing or feeling pain.
Forgive me. I have lost a body in order to arrive
And I have lost a body in order to return.
Sponsors
