MOSCOW

Don’t give a bouquet to the woman.
Repairing the subway escalator, her fingertips clear to the bone with machine oil.
The motion of the precision joints
ascends in the brains of the commuters.

In her damp hands
the escalator tugged once
and like a serpent      began to rise.
She stood up –
and looked up.

Far beyond the flashing shoes of
the clattering gate
a god was idly pissing.

MOSKOU

stuur een vrouw geen boeket
de vingers van de vrouw die op het metrostation een kapotte roltrap repareert zijn door de machineolie tot op het bot doorzichtig geworden
de precieze bewegingen van haar gewrichten
rennen in de hersens van voorbijgangers omhoog

in de vochtige hand van de vrouw
verkrampte de roltrap even pijnlijk
als een slang     begon hij omhoog te bewegen
de vrouw     stond gedecideerd op
keek omhoog

voorbij de verre, hoge tourniquet
en de schitterende schoenen daar
stond god alleen, verveeld te pissen