THE LAUNDRY ABROAD

Improvising with the laundry in hotels.
In cheap rooms you can hang a towel
out over a window ledge.
 
A little more expensive and you hang a shirt
up over a bath, next to T-shirts and underpants.
Whatever.
 
The special status of laundry, the
architecture.
 
You can get the hotel to do it.
Then this poem disappears. We need it
a little longer.
 
How many times does something exist?
Light off, light on.
At brief intervals?
 
I knock a glass over and the water
lies there. You don’t see it evaporate.
The underwear dries overnight.
 
Events, not in several moments,
but spread through time, like the
aging of a face.
 
Invisible, despite photos, films. No more
than summaries.
 
Eventually you can no longer stomach
exotic food. Aversion sets in before
you realise. Taking over slowly,
almost imperceptibly.
 
Obiter dictum,
just take the laundry with you,
save the laundry till you’re home
 
or drape the striped socks
over the rail of the balcony.
A morning or an afternoon,
then they’ve disappeared.

DE WAS OP REIS

DE WAS OP REIS

De improvisaties met de was in hotelkamers.
In een goedkope kamer kun je een handdoek
naar buiten laten hangen.

In een iets duurdere hang je een T-shirt
boven een bad, naast onderbroekenen
overhemden. Maakt niets uit.

De status aparte van de was, de
architectuur.

Je kunt ’m door het hotel laten doen.
Dan verdwijnt dit gedicht. We hebben het
nog even nodig.

Hoeveel keer bestaat iets?
Lamp uit, lamp aan.
Met korte tussenpozen?

Ik stoot een glas om en het water blijft
liggen. Je ziet het niet verdampen. Het
ondergoed is na een nacht droog.

Gebeurtenissen niet in enkele ogenblikken,
maar verspreid door de tijd, als het ouder
worden van een gezicht.

Onzichtbaar, ondanks foto’s, films. Niet meer
dan samenvattingen.

Dat je na een tijd geen exotisch voedsel meer
wilt eten. De tegenzin zet zich in voor je
erachter komt. Het voltrekt zich langzaam
en bijna onmerkbaar.

Obiter dictum,
neem de was anders mee,
bewaar de was voor thuis

of hang de gestreepte sokken
nog even over de rand van het balkon.
Een morgen of een middag,
dan zijn ze verdwenen.