STERN

STEVEN

‘En hoe was het,’ vroeg ik hem,
‘Om Eliot te ontmoeten?’
                                     ‘Als hij je aankeek,’
Zei hij, ‘was het alsof je op een kade stond
En de voorsteven van de Queen Mary
Op je af zag komen, heel traag.’
 
       Nu lijkt het
Of ik op ’t eind van een pier sta
Terwijl ik hem de hele tijd naar me zie kijken
Zoals hij daar wegroeit, en een houten steven
Ploetert en glinstert en onderduikt,
En niet echt vooruitkomt.

STERN

‘And what was it like,’ I asked him,
‘Meeting Eliot?’
                     ‘When he looked at you,’
He said, ‘it was like standing on a quay
Watching the prow of the Queen Mary
Come towards you, very slowly.’
 
                     Now it seems
I’m standing on a pierhead watching him
All the while watching me as he rows out
And a wooden end-stopped stern
Labours and shimmers and dips,
Making no real headway.