RESISTING ARREST

ARREST WEERSTAAN

Een jaar en een dag later kwam de wolf langs
zoals gepland. Hij maakte een praatje
over ditjes en datjes maar je kon zien
aan de manier waarop hij zijn tandvlees verzorgde dat het
niet best ging. Later veranderde de chauffeurspool.
Ik wist niet dat je van plan was
een operatie in scène te zetten maar dat maakt nu
niet uit. Ik las toen jouw verslag toen en
was niet erg onder de indruk, daar aan de rand
van de zee waar het land voor zichzelf opkomt.
 
Hij vertelde een juichende menigte dat de heimelijke strijd over was
ten minste die dag. Ze hadden meer zaken
te onthouden dan alleen die ene keer. Waarom,
hij ging het na en dat was dat. Overdaden
aan te kondigen etc. Wat je zegt.
 
Begeesterd door zijn thema schakelde hij ons in
alsof we erbij hoorden. Ma en ik
besloten het af te wachten maar ook nu
was hij weer bikkelhard, in de hoop een grote naam
op winkelgebied te paaien door de kracht van onze hevige groei
de laatste quasi bedrijvige maanden,
donker van de relatieve nood. Dat bleek zwak
en sloeg niet in als een bom. Wat ze hoorden stond ze aan.
 
Niemand wilde de verantwoordelijkheid voor de tijden
op zich nemen en verder ploeteren op weg naar onzekere
bestemmingen in stuurhutten van fiberglas.
Ik wist niet dat je het er vroeg bij wilde laten zijn.
De onvermijdelijke dofheid van het alledaagse
gromt en hitst horden op tot glorie
en wangedrag alsof een stoet slaapwagens
diende om de dageraad te laken. Ze vroegen me een resultaat
af te lezen of leed te verzachten alsof ik betrokken was
bij die onthullende reactie op al het andere,
ze wilden dat ik me op 478 Pavilion Avenue zou vestigen
en het verhaal zou zich vanzelf genereus oplossen.
 
Niet in mijn teruglopende paardenboeg. Ik ben
mijn plichten aan de stad nagekomen en kijk
hoe ik op mezelf aangewezen ben en jij zou dit ook
kunnen raden, jij zou strategischer kunnen plannen.
Dat is voorlopig alles jongen. Stuur me eens een kaartje,
zonder gekheid.

RESISTING ARREST

A year and a day later the wolf stopped
by as planned. He made conversation
about this and that but you could tell
from the way he favored his gums that all was
not well. Later the driving pool shifted.
I had no idea that you were planning
to stage an operation but it’s all right
this time. Then I read your account and
was dully impressed, right at the edge
of the sea where the land asserts itself.
 
He told a cheering crowd the infighting was over
at least for that day. They had more affairs
to remember than just that one time. Why,
he went over it and that was that. Plethoras
to be announced, etc. You’re telling me.
 
Warming to his theme he brought us in
as though we belonged. Ma and I
decided to wait it out but here again
he was unyielding, hoping to lure a big-name
retailer on the strength of our fevered gain
over the past months of quasi activity,
dark with relative distress. That proved uncertain
and doesn’t smash it all. They liked what they heard.
 
No one wanted to shoulder responsibility
for the times and to slog off to uncertain
destinies in fiberglass pilot houses.
I had no idea that you meant it to be early.
The fatal tarnish of the everyday
groans and incites mobs to splendor
and wrongdoing as though a tissue of sleeping-cars
were to upbraid dawn. They asked me to read
off a result or temper a calamity like I was involved
in the unfolding reaction with everything
else, they wanted me to reside at 478 Pavilion Avenue
and the story would resolve itself munificently.
 
Not in my receding horsepital. I paid
my dues to the city and look
how out on a limb I am and you could guess
this too, you could plan more strategically.
That’s all for now kid. Drop me a line sometime,
Seriously.