Suspect, look out,
poems here
soon petrify
into proverbs.
 
Travel
quickly to
the inaccessible
closeness that
 
for want of
summits
stirs
 
in secret.
 
Can you still
hear something
there,
an echo?
 
Quiet,
it’s just
an
impression in
 
black-and-white
of a sound
in colour.
 
Is it helping?
So little, too much
this soon.
 
How do
the tears and
folds
 
get into
the dust jacket
of
 
a book
that is
hardly ever
 

touched?

Waarschuw, kijk uit,
hier verstijven
gedichten
al gauw
tot spreekwoorden.
 
Reis 
vlug naar
het ontoegankelijke
nabije dat zich
 
bij gebrek aan
toppen in het
verborgene
 
roert.
 
Hoor je daar
toch nog
iets,
een echo?
 
Stil,
’t is maar
een
afdruk in
 
zwart-wit
van een geluid
in kleur.

Helpt het?
Zo weinig, nu al
te veel.
 
Hoe komen
toch
de scheurtjes en
 
vouwen in
het stofomslag
van  
 
een boek 
dat zo goed
als nooit
 
wordt aangeraakt?