Grounded

When you can’t get airborne at an airport
sagging in chairs that aren’t quite right
in an unscheduled present (and already
been online to learn to say hello
and already seen just where we’re not)
and everything is tax-free and gleaming
and no one says why it’s not working
the way that it’s not working
and it’s all far too late
and here’s us thinking we thought
it was all arranged when we left home
with windscreen wipers waving goodbye
(the use-by dates in our larder all expired)
our bodies smell less pleasantly
of bodies, ours, and nothing
in our bags with which to make a fist.

Some curses do go up to high heaven.
And someone says so now you’re here
with all your travel chattels, shall I tell you
what’s to keep from what’s left over?
And all about the location that hasn’t
been located? No? Well. OK, then.

GROND

GROND

Als op een vliegveld niets kan vliegen
hangen we op verkeerde stoelen in een
heden zonder schema’s (en al op internet
gezien waar we niet zijn en al geleerd
hoe je daar dag moet zeggen)
en alles is belastingvrij en glimmend
en niemand zegt waarom het hier niet
gaat zoals het hier niet gaat en alles is
allang te laat en wij die denken dat wij
dachten dat het klopte toen wij door
ruitenwisserarmen uitgezwaaid
ons huis verlieten dat er is
(in onze voorraadkast zijn alle
houdbaarheidslimieten overschreden)
ons lichaam ruikt onfrisser naar ons lichaam
niets zit meer in de tas om mee te dreigen.

Soms vloekt er een de hemel naar beneden.
En iemand zegt nu jullie tóch hier zijn
met jullie onderwegse eigendommen, zal ik
vertellen wat behouden kan dat overschiet?
En van de vindplaats die nog steeds niet is
gevonden? Nee? Nou. Dan niet.