Jubilee

A little more each year
the blood drains from our
faces, our bodies grow
stickier, we mumble
our names more uneasily and,
because we can scarcely
believe it, our age.

But today our hands
are coveted
objects. And our heads,
which, tipsy but
laurelled, bend
at the pressure of their
lips, are circled by their
piercing tongues.

But though the circle shrinks and
silence descends a little sooner
each year on our feast, not a word’s
spoken in anger. Today
we’re that most worshipped
of beasts: the party pig. Or insect.
The web is almost done.

Jubileum

Jubileum

Elk jaar een beetje meer
verdwijnt het bloed uit ons
gezicht, worden onze lijven
kleveriger, mompelen wij
onwenniger onze naam en,
omdat wij het nauwelijks
kunnen geloven, onze leeftijd.

Maar onze handen zijn
vandaag een zeer begeerd
object. En onze hoofden,
die aangeschoten maar
gekroond meebuigen
op de aandrang van hun
lippen, omcirkelen ze
met borende tongen.

Maar al krimpt de kring en
valt ook de stilte ieder jaar
wat eerder op ons feest, geen
onvertogen woord. Heden
zijn wij het meest aanbeden
beest: feestvarken. Of insect.
Het web is bijna klaar.