Gedicht
Maya Sarishvili
MICROSCOPE
Nobody has got so scared as I, for some reason,
Nobody can have caught sight of melancholy exuded by the cells.
The cells of onion skins,
Cells of strands of hairs of fail-grade and top-grade pupils,
The whole class of cellular beings,
Including the view from the window . . .
Suddenly the protective layer has been stripped from the universe,
The path to the house becomes alien.
And the house with all its rooms.
But further off
Dubious alien parents
At dubious work . . .
What melancholy. What spell-casting.
Silent film seen under the microscope.
It’s as though
God calls up something for your eyes
But still won’t tell you the main thing.
© Translation: 2007, Dorothy Porter
მიკროსკოპი
მიკროსკოპი
არავინ დაშინდა რატომღაც ჩემსავით.ვერავინ დაინახა უჯრედების წამლეკავი მელანქოლია.
ხახვის ფურცლის უჯრედები,
ოროსნების და ხუთოსნების თმის ღერთა უჯრედები,
დაუჯრედებული მთელი კლასი,
ხედიც - ფანჯრიდან...
უცებ, სამყაროს გარსი აეფხრიწა.
გაუცხოებული გზა სახლისაკენ.
სახლიც - ყველა ოთახით.
უფრო შორს კი -
დაუჯერებელი უცხო მშობლები
დაუჯერებელ სამსახურებში...
რა სევდა. რა ჯადოქრობა.
მიკროსკოპით ნანახი მუნჯი კინო.
თითქოს,
ღმერთი თვალისაკენ რაღაცას ამოგძახის,
მაგრამ მთავარს მაინც არ გეუბნება...
© 2001, Maya Sarishvili
From: Covering Reality
Publisher: Merani, Tbilisi
From: Covering Reality
Publisher: Merani, Tbilisi
Gedichten
Gedichten van Maya Sarishvili
Close
მიკროსკოპი
არავინ დაშინდა რატომღაც ჩემსავით.ვერავინ დაინახა უჯრედების წამლეკავი მელანქოლია.
ხახვის ფურცლის უჯრედები,
ოროსნების და ხუთოსნების თმის ღერთა უჯრედები,
დაუჯრედებული მთელი კლასი,
ხედიც - ფანჯრიდან...
უცებ, სამყაროს გარსი აეფხრიწა.
გაუცხოებული გზა სახლისაკენ.
სახლიც - ყველა ოთახით.
უფრო შორს კი -
დაუჯერებელი უცხო მშობლები
დაუჯერებელ სამსახურებში...
რა სევდა. რა ჯადოქრობა.
მიკროსკოპით ნანახი მუნჯი კინო.
თითქოს,
ღმერთი თვალისაკენ რაღაცას ამოგძახის,
მაგრამ მთავარს მაინც არ გეუბნება...
From: Covering Reality
MICROSCOPE
Nobody has got so scared as I, for some reason,
Nobody can have caught sight of melancholy exuded by the cells.
The cells of onion skins,
Cells of strands of hairs of fail-grade and top-grade pupils,
The whole class of cellular beings,
Including the view from the window . . .
Suddenly the protective layer has been stripped from the universe,
The path to the house becomes alien.
And the house with all its rooms.
But further off
Dubious alien parents
At dubious work . . .
What melancholy. What spell-casting.
Silent film seen under the microscope.
It’s as though
God calls up something for your eyes
But still won’t tell you the main thing.
© 2007, Dorothy Porter
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère