Poetry International Poetry International
Poem

Benno Barnard

The Poets

We,
sightless voyeurs under the petticoats
of the heavens,
deaf philosophers scratching away
at violins,
living authorities on our death –
we are mad with desire

for you,

but have nothing but froth
under skirts, catgut art,
pointless evocations of great
mysteries;
our desire lacks an all-
encompassing music.

“Narrative! Narrative!” you cry.

And so there’s love and death:
someone strings an impossible bow;
another assumes the cloak of madness
to avenge his begetter,
in middle age the third looks up
in the old chaos of the sun.

We’ve held out up till now,
because, despite it all, the anecdote
needs the sublime and the sublime,
the anecdote. Forgive us our pitiful
fiddling with commas and colons.

In the hope that the wind will blow through our work
we write our lovesick poems

to you.

De dichters

De dichters

Wij,
blinde gluurders onder de petticoat
van het hemelruim,
dove filosofen die toegewijd krabben
op een viool,
levende deskundigen van onze dood –
we zijn gek van verlangen

naar jullie,

maar hebben niets anders dan onderrokschuim,
kattendarmkunst, zinloos gewag
van de grote mysteries
te bieden;
het ontbreekt ons verlangen aan een muziek
die alles vermag.

Vertelling, vertelling, zeuren jullie.

Dus wordt er liefgehad en doodgegaan.
Weet iemand een onmogelijke boog
te spannen, wreekt een ander
onder het mom van gekte
zijn verwekker; later in zijn leven
komt de derde voor een stervend paard te staan.

We hebben het uitgezongen tot nu,
want ondanks alles heeft de anekdote
het sublieme nodig, en het sublieme
de anekdote. Vergeef ons
ons ontroerend geknoei met dt’s en details.

In de hoop dat de wind zich vermengt met ons werk
schrijven wij onze verliefde gedichten

aan jullie.
Close

The Poets

We,
sightless voyeurs under the petticoats
of the heavens,
deaf philosophers scratching away
at violins,
living authorities on our death –
we are mad with desire

for you,

but have nothing but froth
under skirts, catgut art,
pointless evocations of great
mysteries;
our desire lacks an all-
encompassing music.

“Narrative! Narrative!” you cry.

And so there’s love and death:
someone strings an impossible bow;
another assumes the cloak of madness
to avenge his begetter,
in middle age the third looks up
in the old chaos of the sun.

We’ve held out up till now,
because, despite it all, the anecdote
needs the sublime and the sublime,
the anecdote. Forgive us our pitiful
fiddling with commas and colons.

In the hope that the wind will blow through our work
we write our lovesick poems

to you.

The Poets

We,
sightless voyeurs under the petticoats
of the heavens,
deaf philosophers scratching away
at violins,
living authorities on our death –
we are mad with desire

for you,

but have nothing but froth
under skirts, catgut art,
pointless evocations of great
mysteries;
our desire lacks an all-
encompassing music.

“Narrative! Narrative!” you cry.

And so there’s love and death:
someone strings an impossible bow;
another assumes the cloak of madness
to avenge his begetter,
in middle age the third looks up
in the old chaos of the sun.

We’ve held out up till now,
because, despite it all, the anecdote
needs the sublime and the sublime,
the anecdote. Forgive us our pitiful
fiddling with commas and colons.

In the hope that the wind will blow through our work
we write our lovesick poems

to you.

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère