ERASING AMYLOO

HET UITVLAKKEN VAN AMYLOO

Een vader met een enorme vlakgom gumt zijn dochter uit. Als hij
klaar is, zit er alleen nog een rode vlek op de muur.
Zijn vrouw vraagt, waar is Amyloo?
Ze was een vergissing, ik heb haar uitgegumd.
En al haar mooie spulletjes? Vraagt zijn vrouw.
Die ga ik ook uitgummen.
Al haar prachtige kleren?...
Ik ga haar klerenkast uitgummen, haar ladekast – hou toch op over
Amyloo! Kom hier met je hoofd, dan gum ik Amyloo eruit.
De man wrijft met zijn gum over het voorhoofd van zijn vrouw en
terwijl ze begint te vergeten zegt ze, hmmm, wat zou er toch van
Amyloo geworden zijn?...
Nooit van gehoord, zegt haar man.
En jij, zegt ze, wie ben jij? Jij bent Amyloo toch niet? Ik kan me niet
herinneren dat jij Amyloo was. Ben jij mijn Amyloo, die ik me niet meer
kan herinneren?...
Natuurlijk niet, Amyloo was een meisje. Zie ik eruit als een meisje?
…Ik weet het niet, ik weet niet meer hoe alles eruit ziet…

ERASING AMYLOO

A father with a huge eraser erases his daughter. When he finishes
there’s only a red smudge on the wall.
His wife says, where is Amyloo?
She’s a mistake, I erased her.
What about all her lovely things? Asks his wife.
I’ll erase them too.
All her pretty clothes?...
I’ll erase her closet, her dresser – shut up about Amyloo! Bring your
head over here and I’ll erase Amyloo out of it.
The husband rubs his eraser on his wife’s forehead, and as she begins
to forget she says, hummm, I wonder whatever happened to Amyloo?...
Never heard of her, says the husband.
And you, she says, who are you? You’re not Amyloo, are you? I don’t
remember your being Amyloo. Are you my Amyloo, whom I don’t remember anymore?...
Of course not, Amyloo was a girl. Do I look like a girl?
…I don’t know what anything looks like anymore…