Yehuda Amichai

Na zijn eerste poëzie bundel publiceerde Amichai een proza boek, Not of This Time, Not of This Place (1963) en een groot aantal andere boeken poëzie en proza. Vele van zijn gedichten, en een aantal van zijn bundels, zijn vertaald naar het Engels. Met vertalingen in bijna veertig verschillende talen, heeft de vertaler Robert Alter zelfs gezegd dat Amichai misschien wel "de meest vertaalde Hebreeuwse dichter sinds Koning David" is. Dit is gedeeltelijk wat Amichai zo belangrijk heeft gemaakt voor de Hebreeuwse en Israëlische poëzie, het bracht hem aan een wereldwijd lezerschap.

Amichai stond bekend om zijn toegankelijke schrijfstijl en zijn innovatief gebruik van het Hebreeuws. Hoewel Duits zijn eerste taal was leerde Amichai Hebreeuws voor hij zich in Israel vestigde en schreef de meerderheid van zijn oeuvre in die taal. Hij verkende de klanken en bijbetekenissen, effecten waarvan sommigen denken dat ze verloren gaan bij het vertalen naar het Engels. Zijn werk is doordrongen van thema's als geloof, dagelijkse problemen en filosofische vraagstukken. Zonder ideologisch te worden zijn zijn oorlogservaringen ook sterk van invloed geweest op zijn schrijven.

Gedurende zijn leven heeft Amichai veel erkenning gekregen voor zijn werk, met prijzen van over de hele wereld. In 1957 won hij de Shlonsky Prijs, in 1969 de Brenner Prijs, de Israel Prijs volgde in 1982, en in 1996 werd hij de Noorse Bjornson Prijs toegekend. Hij was Poet in Residence in NYU in 1987. Het complete archief van Amichai’s dagboeken, briefwisselingen, en niet gepubliceerde werken is verkocht aan het Beinecke Rare Book and Manuscript Library van Yale Universiteit. Yehuda Amichai bezocht het Poetry International Festival  meerdere malen, meest recentelijk in 1995.