Butterfly

‘Where is the Grace of God?’ It lives amongst
    Nymphalis Antiopa, wings closed like a book.
It’s in your palm, you rub the coloured dust
    of everyday anxieties. Just look:
it’s unalive like lace (don’t say it’s ‘dead’),
    it’s just the muted fright of a distant space,
where fragile words are woven thread by thread,
    into the interlacement of the Word. Embrace

and tune into the animated sadness of these wings,
    papyrus that’s reciting it forever:
‘A caterpillar-chrysalis-the final dream,
    the image that was lingering’, and ever
I see a temple of the future life
    as if it was written out by a Grace:
it’s not a lingam, or a spire like a knife –
    a butterfly with wings of coloured lace.

VLINDER

Waar, vraag je, zijn de gaven Gods? Als in een dicht
boek liggen zij in grote rouwmantels geborgen.
Neem er een in je handpalm, blaas het stof als licht,
               fijn stuifmeel af van al je zorgen.
Niet levend (zeg niet ‘dood’) ajour, onthutst, ontsteld:
               een wezen uit een ruimte buiten
de onze, beter, waar elk wankel woord versmelt
               met woorden die het Al omsluiten.

Dus luister, smachtend en bezield, naar deze op
               papier bevestigde gedachten:
‘Ooit word ik, die een rups geweest ben en een pop,
               imago: daarop wil ik wachten.’
Er doemt een tempel op, door gratien gebouwd,
               waar ik geloven zal en hopen:
daar priemt geen spits en bolt geen lingam – liever vouwt
               een vlinder er zijn vleugels open.