WE TOO, TINY TITANS

We had no clue what it was all about.
We did things just since things are what you do.
Performed our deeds and sometimes read a book
to celebrate that thoughts don’t die on you.

We pushed ahead because you must go on
or stopped short at an unexpected look
for there are looks where meaning’s clearly sent,
above all when we wanted what was meant.

We started and we rounded off it seemed
but what was set in motion followed its own path.
We made our plans, though all the while resigned
to things not going as we thought they might.

We just ran out when we had reached the stage
that unforeseen things could not be reversed.
All that we had we left there in the lurch
and searched for that which had abandoned us.

OOK WIJ, TITAANTJES

OOK WIJ, TITAANTJES

We hadden geen benul van hoe het liep.
We deden dingen omdat je dingen doet.
We richtten daden aan en lazen soms een boek
om te vieren dat gedachten niet vergingen.

We gingen door omdat je verder moet
of bleven haken aan een onverwachte blik
omdat er blikken zijn waarmee iets wordt bedoeld,
vooral wanneer bedoeld was wat wij wilden.

We vingen aan en rondden ook wel af
maar wat in gang gezet was ging zijn eigen weg toch weer.
We maakten plannen, legden ons erbij neer
dat dingen gingen zoals ze niet waren voorvoeld.

We liepen af toen het eenmaal zo ver was
dat wat niet voorvoeld was onomkeerbaar bleek.
We lieten wat we hadden in de steek
en zochten naar wat ons verlaten had.