Iva Damjanovski
GRAVITATION
The worlds of other people close my doors.
Your vocal chords are silent
and I can’t move through walls as easily as before.
It’s easier for me to move through walls when they are real.
You can dig up a hole in the universe
and all light will believe it would die there.
And all light will agree it would be its grave.
My darkness is shaded and sticky
and all light is its slave
that falls in love with it.
Flying is not fun at all
when there is no land around you can fall upon.
Only the fall is free,
the wings carry dead sons.
It’s hard to build walls,
but it’s easier for me to move through them once they’re there.
I eternalize
and move away.
All peaks
point downward,
and the pianists and the mathematicians
must believe
the tips of their fingers.
Its easier for me to breathe
in thin air,
my ancestor
was an astronaut
who tried to die young,
that’s why I love my city
though it finds my tits not pretty,
though it builds
a wall.
But it’s easier for me to move through walls
once they’re there,
easier to make a sound from silence,
easier to choose hell when there’s heaven,
easier to lie when there’s truth,
easier to begin when there’s an end.
ZWAARTEKRACHT
De werelden van andere mensen sluiten voor mij hun deuren.
Jouw stembanden zijn stil
en ik kom niet zo makkelijk door muren heen als vroeger.
Ik kan makkelijker door muren heen komen als ze al zijn gebouwd.
Je kunt een gat graven in het heelal
en al het licht zal denken dat het moet sterven.
En al het licht zal aannemen dat het een graf is.
Mijn duisternis is getint en plakkerig
en al het licht is haar slaaf
en wordt verliefd op haar.
Vliegen is echt niet prettig
als er onder je geen land is waarop je kunt vallen.
Alleen de val is vrij,
maar de vleugels dragen dode zonen.
Het is moeilijk om muren te bouwen,
maar ik kom er makkelijker doorheen als ze er al zijn.
Ik vereeuwig mezelf
en verwijder me.
Alle toppen
wijzen omlaag,
en elke pianist en wiskundige
moet zijn eigen
vingertoppen geloven.
Ik kan makkelijker ademen
als de lucht ijl is,
ik heb als voorvader
een astronaut,
die probeert jong te sterven,
daarom houd ik van mijn stad,
die echter niet van mijn borsten houdt,
hoewel hij
een muur opricht.
Maar ik kan makkelijker door muren heen komen
als ze er al zijn,
ik kan makkelijker geluid maken in stilte,
ik kan makkelijker kiezen voor de hel als er iets is als een hemel,
ik kan makkelijker liegen als ik bekend ben met de waarheid,
ik kan makkelijker beginnen als er sprake is van een einde.
ГРАВИТАЦИЈА
Световите на другите луѓе ми ги затвораат вратите.
Твоите гласни жици се тивки
и не можам да поминувам низ ѕидови толку лесно како порано.
Полесно ми е да поминувам низ ѕидови кога се веќе изградени.
Можеш да ископаш дупка во вселената
и сета светлина ќе помисли дека мора да умре.
И сета светлина ќе реши дека тоа е гроб.
Мојата темнина е шарена и леплива
и сета светлина и е роб
и паѓа заљубено во неа.
Летањето воопшто не е забавно
кога наоколу нема земја на која можеш да паднеш.
Само падот е слободен,
а крилјата носат мртви синови.
Тешко е да се градат ѕидови,
но полесно ми е да поминувам низ нив кога се таму.
Овековечувам
и се оддалечувам.
Сите врвови
покажуваат надолу,
а пијанистите и математичарите
мораат да им веруваат на
врвовите на прстите.
Полесно ми е да дишам
кога воздухот е редок,
мојот предок
е астронаут,
кој се обидува да умре млад,
затоа го сакам мојот град
иако тој не ги сака моите гради,
иако гради
ѕид.
Но, полесно ми е да поминувам низ ѕидови
кога се таму,
полесно ми е да правам звук од тишината,
полесно ми е да го одберам пеколот кога постои рај,
полесно ми е да лажам кога ја знам вистината,
полесно ми е да почнувам кога е крај.
From: Triage (Тријажа)
Publisher: Templum Publishing, Macedonia
ZWAARTEKRACHT
De werelden van andere mensen sluiten voor mij hun deuren.
Jouw stembanden zijn stil
en ik kom niet zo makkelijk door muren heen als vroeger.
Ik kan makkelijker door muren heen komen als ze al zijn gebouwd.
Je kunt een gat graven in het heelal
en al het licht zal denken dat het moet sterven.
En al het licht zal aannemen dat het een graf is.
Mijn duisternis is getint en plakkerig
en al het licht is haar slaaf
en wordt verliefd op haar.
Vliegen is echt niet prettig
als er onder je geen land is waarop je kunt vallen.
Alleen de val is vrij,
maar de vleugels dragen dode zonen.
Het is moeilijk om muren te bouwen,
maar ik kom er makkelijker doorheen als ze er al zijn.
Ik vereeuwig mezelf
en verwijder me.
Alle toppen
wijzen omlaag,
en elke pianist en wiskundige
moet zijn eigen
vingertoppen geloven.
Ik kan makkelijker ademen
als de lucht ijl is,
ik heb als voorvader
een astronaut,
die probeert jong te sterven,
daarom houd ik van mijn stad,
die echter niet van mijn borsten houdt,
hoewel hij
een muur opricht.
Maar ik kan makkelijker door muren heen komen
als ze er al zijn,
ik kan makkelijker geluid maken in stilte,
ik kan makkelijker kiezen voor de hel als er iets is als een hemel,
ik kan makkelijker liegen als ik bekend ben met de waarheid,
ik kan makkelijker beginnen als er sprake is van een einde.
From: Triage (Тријажа)
GRAVITATION
The worlds of other people close my doors.
Your vocal chords are silent
and I can’t move through walls as easily as before.
It’s easier for me to move through walls when they are real.
You can dig up a hole in the universe
and all light will believe it would die there.
And all light will agree it would be its grave.
My darkness is shaded and sticky
and all light is its slave
that falls in love with it.
Flying is not fun at all
when there is no land around you can fall upon.
Only the fall is free,
the wings carry dead sons.
It’s hard to build walls,
but it’s easier for me to move through them once they’re there.
I eternalize
and move away.
All peaks
point downward,
and the pianists and the mathematicians
must believe
the tips of their fingers.
Its easier for me to breathe
in thin air,
my ancestor
was an astronaut
who tried to die young,
that’s why I love my city
though it finds my tits not pretty,
though it builds
a wall.
But it’s easier for me to move through walls
once they’re there,
easier to make a sound from silence,
easier to choose hell when there’s heaven,
easier to lie when there’s truth,
easier to begin when there’s an end.