"Light scurries between leaf"

Light scurries between leaf, pointing
to where there is no path, only
mud full of comets, softly
scaled constellations, insect in the day,
at night pole star
in the bushes. A firmament
on which, creeping between twigs, you
navigate to nowhere, call it
wandering, but a wandering that brings you
home without diversion in your step.

"Licht scharrelt tussen blad"

"Licht scharrelt tussen blad"

Licht scharrelt tussen blad, wijst weg
naar waar geen pad is, alleen
modder vol kometen, zacht
geschubde constellaties, insect
overdag, 's nachts poolster
in de struiken. Een firmament
waarop je sluipend tussen takken
navigeert naar nergens, noem het
dwalen, maar een dwalen dat je
zonder omweg thuis brengt in je stap.