Gedicht
Carmien Michels
Bed
The bed in which we don’t fitforces us to lie down
so that we meet the frame
Arm flattened beneath torso
neck pressed against headboard
toes folded in lotus position
Where buttock spills from bed
or shoulder blade reaches the edge
the bed calls pitilessly
for the precision saw
Excess skin fat bones
flop on top of intercepted thoughts
and trimmed labia
Don’t think that when
we leave the bed we can just
put them on again
like clothes
forgotten in the pub
What once fitted like a glove
suppurates in our conscience
there where we betrayed
the bed in its most intimate springs
Phantom pain in places
where we chose limbs
over membership
peeing is no longer the same
Polish our bodies
scrub our insides
cut deserters out of our lexicon
We want to be the mattress
the hardcore base of this civilised bed
which we worship above all else
© Translation: 2017, Carmien Michels
Bed
Bed
Dit bed waarin we niet passendwingt ons te gaan liggen
zodat we aan het frame voldoen
Arm geplet onder de romp
nek geperst tegen het hoofdeind
tenen gevouwen in lotusstand
Waar bil het bed te buiten gaat
of schouderblad de rand bereikt
roept het bed onverbiddelijk
de fijnzaag
Overtollige huid vet bot
ploffen boven op onderschepte gedachten
en versneden schaamlippen
Denk maar niet dat we ze zomaar
wanneer we het bed verlaten
opnieuw kunnen aanpassen
als kledingstukken
vergeten in de kroeg
Wat ooit als gegoten zat
ettert in ons geweten
daar waar we het bed
verraadden in zijn intiemste veren
Spookpijn op plaatsen
waar we ledematen verkozen
boven lidmaatschap
plassen nooit meer hetzelfde
Schaaf onze lijven bij
boen ons binnenwerk
snijd deserteren uit onze woordenschat
Wij willen de matras zijn
bloed en bodem van dit beschaafde bed
dat we bovenal aanbidden
© 2017, Carmien Michels
From: We komen van ver
Publisher: Polis, Antwerpen
From: We komen van ver
Publisher: Polis, Antwerpen
Gedichten
Gedichten van Carmien Michels
Close
Bed
Dit bed waarin we niet passendwingt ons te gaan liggen
zodat we aan het frame voldoen
Arm geplet onder de romp
nek geperst tegen het hoofdeind
tenen gevouwen in lotusstand
Waar bil het bed te buiten gaat
of schouderblad de rand bereikt
roept het bed onverbiddelijk
de fijnzaag
Overtollige huid vet bot
ploffen boven op onderschepte gedachten
en versneden schaamlippen
Denk maar niet dat we ze zomaar
wanneer we het bed verlaten
opnieuw kunnen aanpassen
als kledingstukken
vergeten in de kroeg
Wat ooit als gegoten zat
ettert in ons geweten
daar waar we het bed
verraadden in zijn intiemste veren
Spookpijn op plaatsen
waar we ledematen verkozen
boven lidmaatschap
plassen nooit meer hetzelfde
Schaaf onze lijven bij
boen ons binnenwerk
snijd deserteren uit onze woordenschat
Wij willen de matras zijn
bloed en bodem van dit beschaafde bed
dat we bovenal aanbidden
© 2017, Carmien Michels
From: We komen van ver
Publisher: 2017, Polis, Antwerpen
From: We komen van ver
Publisher: 2017, Polis, Antwerpen
Bed
The bed in which we don’t fitforces us to lie down
so that we meet the frame
Arm flattened beneath torso
neck pressed against headboard
toes folded in lotus position
Where buttock spills from bed
or shoulder blade reaches the edge
the bed calls pitilessly
for the precision saw
Excess skin fat bones
flop on top of intercepted thoughts
and trimmed labia
Don’t think that when
we leave the bed we can just
put them on again
like clothes
forgotten in the pub
What once fitted like a glove
suppurates in our conscience
there where we betrayed
the bed in its most intimate springs
Phantom pain in places
where we chose limbs
over membership
peeing is no longer the same
Polish our bodies
scrub our insides
cut deserters out of our lexicon
We want to be the mattress
the hardcore base of this civilised bed
which we worship above all else
© 2017, Carmien Michels
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère