Covered in Blood

that evening young concert-goers were blown up
loud bang enormous crash light flash and metal bolts
a leg a girl probes her open gut    
this was the news of the day hit like a bomb 
news that hits like a bomb wouldn’t you scrap that

dip your pen in ink washed through by night
don’t yet hang this verse to dry on tenterhooks
open your squint-eye to everything you meet  

the call of a seachild: ‘Message from the stars! 
Laugh! Loneliness becomes a force of attraction.’
Turns out it’s Jesus with his cuckoo’s eggs to the wind,
bought tomatoes, presently on Skype from his mini bike

he slips in a tram track falls and searches for his smartphone
among the burst love apples – I hasten towards him,
this is what he says, the starry boy from the long avenue:  
‘I am a boy of the sea, flown far away with the herons. 
Sing to my girl of the sea: birds, come quickly. Sea clocks
tick, starfish sound – a fine glass of wine...’

abandoned street, only the cameras keep watch – then he
looks up: ‘It’s infinite, and that’s how it should be.’ 

Onder het bloed

Onder het bloed

die avond werd een jong concertpubliek opgeblazen
harde knal enorme klap lichtflits en metalen moeren
een been een meisje tast naar haar open maag
dit was het nieuws van de dag sloeg in als een bom
nieuws dat inslaat als een bom zou je dat niet schrappen

doop je pen in de door de nacht gewassen inkt
hang het vers nog niet te drogen het vallen van de vink
open je lodderoog voor alles wat je tegenkomt

de roep van een zeelandkind: ‘Sterrenboodschap!
Lacht! Eenzaamheid wordt een ontmoetingskracht.’
het blijkt Jezus met zijn koekoekseieren in de wind
tomaten gekocht nu skypend op zijn minifiets

hij slipt in een tramspoor valt en zoekt zijn smartphone
tussen de gebarsten paradijsappels – ik snel naar hem toe
dit is wat hij zegt de sterrenjongen uit de lange laan:
‘Ik ben een zeejongen, ver weggevlogen met de reigers.
Zing voor mijn zeemeisje: vogels, kom gauw. Zeeklokken
tikken, zeesterren klinken – een fijn glas wijn...’

verlaten straat, alleen de camera’s waken – dan kijkt hij
naar omhoog: ‘Het is oneindig, en maar goed ook.’