Poetry International Poetry International
Gedicht

Danez Smith

Waiting for you to die so I can be myself

Wachtend op jouw doodgaan om mijzelf te kunnen zijn

duizend jaar van dochters voor mij
wat anders kon ik leren zijn?

meisje na meisje na haarzelf aan haarzelf te schenken
één lange doorgegeven naam, monarchie van koper

& kolen schouders. ook het lichaam is een gewaad.
dit leer ik het meest van de slang die kronkelend

haar zwoerden pak verlaat. ik kruip uit mijzelf
mijzelf binnen, zoek dekking waar ik vlucht.

eens griste ik mijn hart eruit als een vlecht
& vond geen hart, maar twee meisjes voor altijd

handjeklap spelend op een veranda in mijn borst.
wie weet hoe ze de tel bijhouden

ze zouden een enkel meisje kunnen zijn, verdubbeld
& aaneengesloten bij de handen. ik loop vast.

ik wil iets zeggen zonder het te zeggen
maar er is geen tijd. ik wacht op het doodgaan van

een paar dierbaren om mijzelf te kunnen zijn.
laat me alsjeblieft niet zeggen wie.

bitch, de gewaden die ik zou kopen als mijn lief
niet in leven was. als ze ontwaakten bij hun wake

zouden ze wellicht die vrouw niet herkennen
vooraan, die al dat lawaai maakt.

Waiting for you to die so I can be myself

a thousand years of daughters then me
what else could i have learned to be?

girl after girl after giving herself to herself
one long ring shout name, monarchy of copper

& coal shoulders. the body too is a garment.
i learn this best from the snake angulating

out of her pork rind dress. i crawl out of myself
into myself, take refuge where i flee.

once, I snatched my heart out like a track
& found not a heart, but two girls forever

playing slide on a porch in my chest.
who knows how they keep count

they could be a single girl doubled
& joined at the hands. i’m stalling.

i want to say something without saying it
but there’s no time. i’m waiting for a few folks

i love dearly to die so i can be myself.
please don’t make me say who.

bitch, the garments i’d buy if my baby
wasn’t alive. if they woke up at their wake

they might not recognize that woman
in the front making all that noise.
Close

Wachtend op jouw doodgaan om mijzelf te kunnen zijn

duizend jaar van dochters voor mij
wat anders kon ik leren zijn?

meisje na meisje na haarzelf aan haarzelf te schenken
één lange doorgegeven naam, monarchie van koper

& kolen schouders. ook het lichaam is een gewaad.
dit leer ik het meest van de slang die kronkelend

haar zwoerden pak verlaat. ik kruip uit mijzelf
mijzelf binnen, zoek dekking waar ik vlucht.

eens griste ik mijn hart eruit als een vlecht
& vond geen hart, maar twee meisjes voor altijd

handjeklap spelend op een veranda in mijn borst.
wie weet hoe ze de tel bijhouden

ze zouden een enkel meisje kunnen zijn, verdubbeld
& aaneengesloten bij de handen. ik loop vast.

ik wil iets zeggen zonder het te zeggen
maar er is geen tijd. ik wacht op het doodgaan van

een paar dierbaren om mijzelf te kunnen zijn.
laat me alsjeblieft niet zeggen wie.

bitch, de gewaden die ik zou kopen als mijn lief
niet in leven was. als ze ontwaakten bij hun wake

zouden ze wellicht die vrouw niet herkennen
vooraan, die al dat lawaai maakt.

Waiting for you to die so I can be myself

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère