Poetry International Poetry International
Gedicht

Peter Verhelst

prompter

What could have been us:

under all our clamour the man
who wasn’t here
keeps silent about the woman he knew,

and under all our silence the woman
who was here with the man she never met
clamours.

Each in a room of our own we look out
at the sea and what appears there, sunlight,
but we don’t know who we are,
never do we see who rises from the water
and looks at us without knowing our names.
Until the surf turns white
and they swim away again.

I longed

to protect everyone from the worst, but
the best is yet to come.

souffleur

souffleur

Wat ons had kunnen zijn:

onder al ons roepen zwijgt de man
die hier niet was
over de vrouw die hij heeft gekend,

en roept onder al ons zwijgen de vrouw
die hier is geweest
met de man die ze nooit heeft ontmoet.

We zitten elk in een kamer uit te kijken
over de zee naar wat daar opduikt, zonlicht,
maar we weten niet wie we zijn,
nooit zien we wie uit het water komen
en zonder onze naam te kennen naar ons kijken.
Tot de branding wit wordt
en ze weer wegzwemmen.

Zo graag

had ik iedereen behoed voor het ergste, maar
het beste moest nog komen.
Close

souffleur

Wat ons had kunnen zijn:

onder al ons roepen zwijgt de man
die hier niet was
over de vrouw die hij heeft gekend,

en roept onder al ons zwijgen de vrouw
die hier is geweest
met de man die ze nooit heeft ontmoet.

We zitten elk in een kamer uit te kijken
over de zee naar wat daar opduikt, zonlicht,
maar we weten niet wie we zijn,
nooit zien we wie uit het water komen
en zonder onze naam te kennen naar ons kijken.
Tot de branding wit wordt
en ze weer wegzwemmen.

Zo graag

had ik iedereen behoed voor het ergste, maar
het beste moest nog komen.

prompter

What could have been us:

under all our clamour the man
who wasn’t here
keeps silent about the woman he knew,

and under all our silence the woman
who was here with the man she never met
clamours.

Each in a room of our own we look out
at the sea and what appears there, sunlight,
but we don’t know who we are,
never do we see who rises from the water
and looks at us without knowing our names.
Until the surf turns white
and they swim away again.

I longed

to protect everyone from the worst, but
the best is yet to come.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère