Gedicht
Charlotte Van den Broeck
Drift (an excerpt)
One more hour and one more and one moreno morning
some kind of gentle rain on the window
beyond it the first traffic, the rustling around me swelling
into a new space, an instant ocean
sounding like the sea on relaxation CDs: surrounding you
completely
until light empties the room
and it almost seems like survival:
wanting to give everything a territory and a time
people, intelligible physics
shear for instance
the way wind scouring the surface of the water
moves particles and later it doesn’t even matter
the volume unchanged, not patterning the blue
does it matter
who grabbed what where
or who was the last left standing?
facts are always overtaken by structures, the teeth
ground to grit of a morning, the mouth emptied of pleas
and last night I did try
I tried to throw the fish on the beach back
to throw the fish on the beach back into the water and life
and again the fish back into life in the water I tried
[...]
© Translation: 2018, David Colmer
Drift (fragment)
Drift (fragment)
En nog een uur en nog en noggeen ochtend
tegen het raam een of andere zachte regen
daarachter het eerste verkeer, het ruisen rond me zwelt
op tot een nieuwe ruimte, kant-en-klare oceaan
zoals ze klinkt op relaxatie-cd’s: het omgeeft je
volledig
dan maakt het licht de kamer leeg
en het heeft veel weg van overleven:
alles een tijdstip en een grondgebied willen geven
mensen een bevattelijke fysica
een schuifspanning bijvoorbeeld
zoals wind bij het schuren over een wateroppervlak
deeltjes verplaatst en dat het achteraf niet eens uitmaakt
het volume hetzelfde gebleven, het blauw zonder schakering
doet het ertoe
wie wat van wie heeft meegegraaid
of wie er als laatste recht bleef staan?
feiten worden altijd door structuren ingehaald, ’s ochtends
de tanden tot grind gebeten, de mond leeg van verweer
en ik heb het geprobeerd vannacht
de vissen op de kust weer in het water geprobeerd
de vissen terug en in leven te gooien en weer de vissen
weer in leven in het water te gooien dat heb ik geprobeerd
© 2017, Charlotte Van den Broeck
From: Nachtroer
Publisher: De Arbeiderspers, Amsterdam
From: Nachtroer
Publisher: De Arbeiderspers, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Charlotte Van den Broeck
Close
Drift (fragment)
En nog een uur en nog en noggeen ochtend
tegen het raam een of andere zachte regen
daarachter het eerste verkeer, het ruisen rond me zwelt
op tot een nieuwe ruimte, kant-en-klare oceaan
zoals ze klinkt op relaxatie-cd’s: het omgeeft je
volledig
dan maakt het licht de kamer leeg
en het heeft veel weg van overleven:
alles een tijdstip en een grondgebied willen geven
mensen een bevattelijke fysica
een schuifspanning bijvoorbeeld
zoals wind bij het schuren over een wateroppervlak
deeltjes verplaatst en dat het achteraf niet eens uitmaakt
het volume hetzelfde gebleven, het blauw zonder schakering
doet het ertoe
wie wat van wie heeft meegegraaid
of wie er als laatste recht bleef staan?
feiten worden altijd door structuren ingehaald, ’s ochtends
de tanden tot grind gebeten, de mond leeg van verweer
en ik heb het geprobeerd vannacht
de vissen op de kust weer in het water geprobeerd
de vissen terug en in leven te gooien en weer de vissen
weer in leven in het water te gooien dat heb ik geprobeerd
© 2017, Charlotte Van den Broeck
From: Nachtroer
Publisher: 2017, De Arbeiderspers, Amsterdam
From: Nachtroer
Publisher: 2017, De Arbeiderspers, Amsterdam
Drift (an excerpt)
One more hour and one more and one moreno morning
some kind of gentle rain on the window
beyond it the first traffic, the rustling around me swelling
into a new space, an instant ocean
sounding like the sea on relaxation CDs: surrounding you
completely
until light empties the room
and it almost seems like survival:
wanting to give everything a territory and a time
people, intelligible physics
shear for instance
the way wind scouring the surface of the water
moves particles and later it doesn’t even matter
the volume unchanged, not patterning the blue
does it matter
who grabbed what where
or who was the last left standing?
facts are always overtaken by structures, the teeth
ground to grit of a morning, the mouth emptied of pleas
and last night I did try
I tried to throw the fish on the beach back
to throw the fish on the beach back into the water and life
and again the fish back into life in the water I tried
[...]
© 2018, David Colmer
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère