Gedicht

Marianne Morris

Side by side

HAPPY BIRTHDAY, BITCH PLEASE

GELUKKIGE VERJAARDAG, KOM OP ZEG TRUT

Eens ik had ontdekt dat American Apparel de deuren sloot wist
ik dat het veilig was erheen te gaan op jacht. Ik kocht
de jumpsuit niet want ik herinnerde me die keer dat jij
me in mijn maag schopte toen ik die droeg, maar
eens ik de code kende maakte ik er vaak gebruik van –
beproefde die bij elke online aankoop, weefde die in mijn haar, spoelde
mijn heupen ermee, en benoemde het blik beloften als wat het was, leeg –
en als een zeearend die oprijst van zijn metalige stoel,
of van de rotsen verankerd in mijn schedel,
ontmoetten onze hoofden elkaar en kusten.

Toen, veel later,

nadat ik de inwijdingsrituelen had aangevat, die vooral bestonden uit
tandenknarsen en/of huilen bij iedere mes-
steek van iedere gedachte die ik in mezelf stak,
vloog de gier op
zijn vleugels op de hek-
paal op het pad en ik stond
stil om de tijd te laten voortgaan.

Een andere keer was de gier

een man die zich over mijn mond heen boog met zijn grot
mond open, wat als alle tijd
tegelijkertijd gebeurt, wat betekent dat
voor de wond, het betekent dat die
zoals alles, onwerkelijk
wordt want
ik koppel mezelf ervan los, ik ben
een en al bedoeling. Bedoel mezelf los te koppelen, ben
een en al aandacht, aandachtig op
de rustige plekken, zoals mijn longen,
buik, onderarmen, oksels, achterkant van nek, de druk
punten botten, gewrichten, mijn scharnieren die ooit zonder
gevolgen gebogen mochten worden. Dat auto-immuunziektes
vaker voorkomen bij vrouwen is omdat
de scharnieren van een vrouw meer onder druk worden gezet,
zo speculeerde de onderzoeker, en waar dan,
vroeg ik hem, bevinden de mannen zich? Zijn zij op het land?
Geleid jezelf, een stroompje van jezelf, zoals jij wil dat het stroomt.
Koppel mezelf los, zodat ik in jou kan duiken, het
is niet romantisch, doe je openbarsten met licht, je bent een oud
principe. Jouw
stof is fanatiek,
ik ga gewoon,
besta.

HAPPY BIRTHDAY, BITCH PLEASE

Once I found out that American Apparel was shutting down I
knew it was safe to go in and browse. I did not purchase
the jumpsuit because I remembered the time you
kicked me in the stomach wearing it, but
once I knew the code I used it a lot –
tried it in every online checkout, mixed it into my hair, rinsed
my hips in it, and called out the promise can for what it is, empty –
and like a bald eagle rising from his metallic chair,
or from the rocks embedded in my skull,
our heads met and kissed.

Then, much later,

after I had started the initiations, which mostly consisted
of gritting my teeth and/or crying through the knife
point of each thought I was sticking into myself,
the vulture aired
its wings on the fence
post on the path and I stood
still to let time move.

Another time the vulture was

a man bending over my mouth with his cave
mouth open, what if all of time is
happening all at once, what does that mean
about the wound, it means that it
becomes, like everything else,
unreal because
I unplug myself from it, I am
all intention. Intend to unplug from it, am
all attention, attending
to the calm places, like my lungs,
belly, forearms, armpits, back of neck, the stress
places bones, joints, hinges where I had once been all
right with bending. The reason autoimmune diseases
are more likely to happen to a woman is because
the hinges on a woman are stressed more,
the researcher speculated, and where,
I asked him, are the men? Are the man on the land?
Conduct yourself, a current of yourself, how you want it to flow.
Unplug myself, so I can dive into you, it
isn’t romantic, explode you with light, you are an old
principle. Your
dust is fanatic,
I just exit,
exist.