YO NO LO SÉ DE CIERTO, pero supongo

IK WEET HET NIET ZEKER, maar ik denk het,

IK WEET HET NIET ZEKER, maar ik denk het,
een vrouw en een man
worden op een dag verliefd,
langzamerhand blijven ze alleen,
iets in hun hart zegt hun dat ze alleen zijn,
alleen op aarde dringen ze in elkaar door,
beginnen ze elkaar te doden. 

Alles gebeurt in stilte. Zoals
licht ontstaat in het oog.
Liefde verenigt lichamen.
In stilte vervullen ze elkaar.

Op een dag ontwaken ze, armen over elkaar;
denken dat ze alles weten.
Zien dat ze naakt zijn en alles weten.

(Ik weet het niet zeker. Ik denk het.)

YO NO LO SÉ DE CIERTO, pero supongo
que una mujer y un hombre
algún día se quieren,
se van quedando solos poco a poco,
algo en su corazón les dice que están solos,
solos sobre la tierra se penetran,
se van matando el uno al otro.

Todo se hace en silencio. Como
se hace la luz dentro del ojo.
El amor une cuerpos.
En silencio se van llenando el uno al otro.

Cualquier día se despiertan, sobre brazos;
piensan entonces que lo saben todo.
Se ven desnudos y lo saben todo.

(Yo no lo sé de cierto. Lo supongo.)