Gedicht
Zbigniew Herbert
Kamyk
DE KIEZELSTEEN
De kiezelsteen iseen volmaakt schepsel
zichzelf gelijk
zijn grenzen bewakend
nauwkeurig gevuld
met de zin van steen
met een lucht die nergens op lijkt
niets opschrikt geen begeerte wekt
zijn vuur en koelte
zijn correct en een en al waardigheid
ik voel een zwaar verwijt
wanneer ik hem in mijn hand houd
en valse warmte
zijn edele lichaam doordringt
− Kiezelstenen zijn niet te temmen
tot het einde toe zullen ze ons aankijken
met hun rustige en heel heldere oog
© Vertaling: 1988, Gerard Rasch
Poem recorded at Poetry international Festival Rotterdam, 1988
Gedichten
Gedichten van Zbigniew Herbert
Close
DE KIEZELSTEEN
De kiezelsteen iseen volmaakt schepsel
zichzelf gelijk
zijn grenzen bewakend
nauwkeurig gevuld
met de zin van steen
met een lucht die nergens op lijkt
niets opschrikt geen begeerte wekt
zijn vuur en koelte
zijn correct en een en al waardigheid
ik voel een zwaar verwijt
wanneer ik hem in mijn hand houd
en valse warmte
zijn edele lichaam doordringt
− Kiezelstenen zijn niet te temmen
tot het einde toe zullen ze ons aankijken
met hun rustige en heel heldere oog
© 1988, Gerard Rasch
Kamyk
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère