Poetry International Poetry International
Gedicht

Peter Verhelst

4.

If you no longer, not here
Anymore, just memories, evaporate
One at a time, and I alone always, everywhere
In search of nothing, by a sleepless state

Consumed, to keep myself from dreaming of you.
I don’t want you to pretend that you’re still here
Now neither lustful, languid smile nor flesh and sinew,
I’m no longer the one with whom you were familiar.

You’ve taken me with you. Leave
Alone the thing that I am here within,
A thing so full of pain it needs to grieve,

A deadly hate that burns itself, till I am purified and purged and –
Take good care of who I was. Think of the kiss I wish I’d been
Once more. Forget the kiss I no longer am.

4.

4.

Als jij niet langer, niet meer
Hier, louter herinneringen, één voor één
Verdampend, en ik altijd overal alleen
Op zoek naar niets, door slapeloosheid verteerd

Omdat ik niet van je wil dromen.
Ik wil niet dat je doet alsof je er nog bent
Niet langer vlees en spieren, geen geile, lome
Glimlach meer, ik ben niet langer wie je hebt gekend,

Je hebt me met je meegenomen. Laat
Het ding dat ik hier ben met rust,
Een ding vol pijn dat leeg moet lopen, doodshaat

Die zichzelf verbrandt, tot ik gezuiverd en gelouterd en –
Zorg goed voor wie ik was. Denk nog één keer aan de kus
Die ik had willen zijn. Vergeet de kus die ik niet langer ben.
Close

4.

Als jij niet langer, niet meer
Hier, louter herinneringen, één voor één
Verdampend, en ik altijd overal alleen
Op zoek naar niets, door slapeloosheid verteerd

Omdat ik niet van je wil dromen.
Ik wil niet dat je doet alsof je er nog bent
Niet langer vlees en spieren, geen geile, lome
Glimlach meer, ik ben niet langer wie je hebt gekend,

Je hebt me met je meegenomen. Laat
Het ding dat ik hier ben met rust,
Een ding vol pijn dat leeg moet lopen, doodshaat

Die zichzelf verbrandt, tot ik gezuiverd en gelouterd en –
Zorg goed voor wie ik was. Denk nog één keer aan de kus
Die ik had willen zijn. Vergeet de kus die ik niet langer ben.

4.

If you no longer, not here
Anymore, just memories, evaporate
One at a time, and I alone always, everywhere
In search of nothing, by a sleepless state

Consumed, to keep myself from dreaming of you.
I don’t want you to pretend that you’re still here
Now neither lustful, languid smile nor flesh and sinew,
I’m no longer the one with whom you were familiar.

You’ve taken me with you. Leave
Alone the thing that I am here within,
A thing so full of pain it needs to grieve,

A deadly hate that burns itself, till I am purified and purged and –
Take good care of who I was. Think of the kiss I wish I’d been
Once more. Forget the kiss I no longer am.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère