Have waded through marshes

Have waded through marshes
human or otherwise
have waded through woods
through fields of cobwebs
have stood on the plain for days
with outstretched arms
rubbed in with glue or saliva
and was set upon by everything with wings
have taken what I could and understood what I could not
forget
have never been lonely
have tried it nonetheless
it was stronger than myself
have never learned to forgive myself for it
came in through one mouth
and was thrown out through the other mouth
and meanwhile I was clad
with everything I could not
forget
have finally realised that there is nothing to realise
except for the urge to jump up and down
incessantly and stubbornly jump up and down
beyond reason and beyond fatigue and beyond hope
and during that movement hold up both my hands to you
and the realisation that you could not be brought
by any means whatsoever
even if it were only just the once
to lift a single finger for me.

Heb door moerassen gewaad

Heb door moerassen gewaad
al dan niet menselijk
heb door bossen gewaad
door velden vol spinrag
heb dagenlang in de vlakte gestaan
met uitgestrekte armen
ingestreken met lijm of speeksel
en werd bezocht door alles wat vleugels had
heb gegrepen wat ik kon en begrepen wat ik niet kon
vergeten
ben nooit eenzaam geweest
heb het nochtans geprobeerd
het was sterker dan mezelf
heb het mezelf nooit leren vergeven
ben door de ene mond naar binnen gekomen
en door de andere mond naar buiten geworpen
en ondertussen werd ik bekleed
met alles wat ik niet kon
vergeten
heb eindelijk beseft dat er niets te beseffen valt
behalve de drang om op en neer te springen
onophoudelijk en koppig op en neer te springen
voorbij de rede en voorbij vermoeidheid en voorbij de hoop
en dan in die beweging mijn beide handen naar u op te houden
en het besef dat nooit iets u ertoe kon brengen
om ooit
al was het maar één keer
één vinger naar mij uit te steken.