THE PATTERN

HET PATROON

Op de kop af zesendertig jaar na ons trouwen,
toen er een koude, figuur-onthullende wind tegen je aan woei
en je sluier oplichtte, vind ik in zijn dikke envelop
het Vogue-patroon van zes shilling van je bruidsjapon,
gecompliceerde handleiding voor het naaien van lijfje
en rok, dubbele plooien en zomen, vloeipapieren knippatronen,
Gelijkenissen van huid die ik zenuwachtig openvouw
en in sneeuwlicht omhooghoud, want het heeft gesneeuwd
op deze windstille dag, en ik zie een glimp van je bruidsjurk
en witte schoenen buiten in de getransformeerde tuin
waar de waslijn en alle twijgen bedekt zijn.

THE PATTERN

Thirty-six years, to the day, after our wedding
When a cold figure-revealing wind blew against you
And lifted your veil, I find in its fat envelope
The six-shilling Vogue pattern for your bride’s dress,
Complicated instructions for stitching bodice
And skirt, box pleats and hems, tissue-paper outlines,
Semblances of skin, which I nervously unfold
And hold up in snow light, for snow has been falling
On this windless day, and I glimpse your wedding dress
And white shoes outside in the transformed garden
Where the clothesline and every twig have been covered.